ло́жа², -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Месца для спання, пасцель (уст.).

2. Паглыбленне ў грунце, па якім цячэ водны паток.

Л. ракі.

◊

Пракрустава ложа (кніжн.) — мерка, пад якую сілком падганяюць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wodniactwo

н. водны спорт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

waterway

[ˈwɔtərweɪ]

n.

1) во́дны шлях

2) па́лубны сьцёк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wássersport

m -(e)s во́дны спорт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

праяві́цель, ‑ю, м.

Спец. Водны раствор хімічнага рэчыва, які ўжываецца для ператварэння нябачнага адлюстравання на плёнцы, пласцінцы ў бачнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае словам: «вада», «водны», «вадзяны», напрыклад: гідрабурэнне, гідрапомпа, гідрастанцыя, гідратэхніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарва́тар, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Водны шлях для бяспечнага плавання суднаў вызначаны сігнальнымі знакамі.

Марскі ф.

2. перан. Асноўная лінія, кірунак дзейнасці, творчасці і пад.

Яго творчасць знаходзіцца ў фарватары сусветнай паэзіі.

|| прым. фарва́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

aquatic [əˈkwætɪk] adj.

1. вадзяны́;

aquatic plants вадзяны́я раслі́ны

2. вадапла́ўны (пра птушак)

3. во́дны (пра спорт)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вода... (а таксама вада...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «вада», «водны», напрыклад: водаадліў, водаахоўны, водагаспадарчы, вадасховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катамара́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Паруснае або маторнае судна з двух паралельных карпусоў злучаных між сабой агульнай палубай.

Пасажырскі к.

2. Невялікае прагулачнае судна з парным сядзеннем, якое працуе па прынцыпе веласіпеда; водны веласіпед.

|| прым. катамара́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)