васьмівуго́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Геаметрычная фігура з васьмю вугламі, якія ўтвараюцца звёнамі замкнутай крывой лініі.

Правільны в.

|| прым. васьмівуго́льны, -ая, -ае.

Васьмівугольная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

baszta

ж.

1. вежа;

2. воданапорная вежа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

звані́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Вежа са званамі пры царкве.

Глядзець са сваёй званіцы на што-н. (са свайго, абмежаванага пункту гледжання; разм.).

|| прым. звані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wáchtturm

m -(e)s, -türme вартава́я [старажава́я] ве́жа, назіра́льная ве́жа [вы́шка]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сямія́русны, ‑ая, ‑ае.

У сем ярусаў. Сяміярусная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьмівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае восем вуглоў. Васьмівугольная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для пад’ёму вады. Водапад’ёмная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на вуглу. Навугольная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да званіцы. Званічная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мая́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маяка. Маячная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)