Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мача́лісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Валакністы; падобны да мачалы. З самай ранняй вясны гаманлівыя гракі працавіта расцягвалі мачалістыя валокны на свае .. гнёзды.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэлюло́зажхім Zellulóse f -, Zéllstoff m -(e)s;
вало́кны цэлюло́зы Zéllwollgarn n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аферэ́нтны
(лац. afferens, -ntis = які прыносіць);
а-ыя нервовыя валокны — нервовыя валокны, па якіх узбуджэнне перадаецца ад тканак у цэнтральную нервовую сістэму (параўн.эферэнтны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
парасімпаты́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які разам з сімпатычным аддзелам вегетатыўнай нервовай, сістэмы ўдзельнічае ў рэгуляцыі дзейнасці ўнутраных органаў (пра нервы, нервовыя валокны і пад.). Парасімпатычнал нервовая сістэма.
[Ад грэч. para — побач і сімпатычны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эферэ́нтны
(лац. efferens, -ntis)
які выносіць;
э-ы я нервовыя валокны — нервовыя валокны, па якіх узбуджэнне перадаецца з цэнтральнай нервовай сістэмы да тканак (параўн.аферэнтны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ю́ка, ‑і, ДМ юцы, ж.
1. Паўднёвая вечназялёная дрэвавая расліна сямейства агававых, што разводзіцца як дэкаратыўная.
2.Валокны гэтай расліны, з якіх вырабляюць канаты, рагожы і пад.
[Ісп. yuca з мовы паўднёваамерыканскіх індзейцаў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валакно́ср., в разн. знач. волокно́;
ільняно́е в. — льняно́е волокно́;
нерво́вае в. — не́рвное волокно́;
мы́шачныя вало́кны — мы́шечные воло́кна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АСНО́ЎНЫЯ ФАРБАВА́ЛЬНІКІ,
сінтэтычныя арганічныя фарбавальнікі, якія маюць у сабе асн. групы (амінагрупы). З кіслотамі ўтвараюць водарастваральныя солі, з гетэраполікіслотамі — святлоўстойлівыя нерастваральныя лакі. Выпускаюцца ў выглядзе соляў пераважна салянай, сернай, шчаўевай кіслот. Афарбоўваюць валокны з кіслотнымі групамі (шэрсць, натуральны шоўк, поліамідныя валокны), трымаюцца на іх дзякуючы іонным сувязям; цэлюлозныя валокны афарбоўваюцца толькі пасля пратраўлення. Асноўныя фарбавальнікі надаюць матэрыялам яркі колер, малаўстойлівы да дзеяння святла і шчолачных раствораў. Выкарыстоўваюцца ў паліграф., тэкст. і гарбарнай прам-сці.