белашва́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жанчына, якая займаецца шыццём бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вывесіць, павесіць вялікую колькасць чаго‑н. Навывешваць бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажлу́кціць, ‑кчу, ‑кціш, ‑кціць; зак., чаго.

Апрацаваць жлукчаннем нейкую колькасць чаго‑н. Нажлукціць бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бале́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж.

Вялікая нізкая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны.

Паласкаць бялізну ў балеі.

|| памянш. бале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.

|| прым. бале́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кача́лка​II ж (валік для качання бялізны і пад.) Rólle f -, -n; Wäschemangel f -, -n (для бялізны); Téigrolle f (для цеста)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кіл, ‑у, м.

Разнавіднасць гліны з вялікай колькасцю шчолачаў (прымяняецца для мыцця бялізны ў марской вадзе).

[Тур. kil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Развесіць, развешаць вялікую колькасць чаго‑н. Наразвешваць партрэтаў. Наразвешваць бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараспо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Распароць вялікую колькасць чаго‑н. Нараспорваць старой бялізны на анучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́залкі, ‑лак; адз. няма.

Разм. Мыльная вада, што засталася пасля мыцця бялізны. У пазалках памыў анучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Навешаць чаго‑н. у многіх месцах. Панавешваць бялізны. Панавешваць ліхтароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)