брат в разн. знач. брат, род. бра́та м., мн. браты́, -то́ў; (монах — ещё) бра́тчык, -ка м.;

двою́родный брат стрые́чны (дваю́радны) брат;

моло́чный брат мало́чны брат;

на́званый брат пабраці́м;

◊

ваш брат фам. ваш брат;

наш брат фам. наш брат;

на бра́та на бра́та, на ко́жнага;

и чёрт не брат і чорт не брат;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niższy

ніжэйшы;

niższy od brata — ніжэйшы за брата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wujenka

ж. цётка (жонка дзядзькі або матчынага брата)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сват м.

1. (лицо, сватающее кого-л.) сват;

2. (отец одного из супругов по отношению к отцу или матери другого) сват;

◊ ні брат ні с. — ни брат ни сват;

ні сва́та ні бра́та — ни сва́та ни бра́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычында́лле, ‑я, н., зб.

Разм. Прычындалы. [Карней] схадзіў да свайго брата, узяў у яго ўсё паляўнічае прычындалле, сам сабраўся і Ключавому дапамог. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дубэ́льтка ’дубальтоўка, двухствольная стрэльба’ (Сцяшк., Касп.). Відавочна, як і дубальто́ўка (гл.) ’тс’, запазычанне з польск. мовы. Параўн. кантэкст (пад паяды́нька, гл.): «У брата паядынька (< польск. pojedynka — Р. К.), а ў мʼмнʼе дубельтка на два ствалы» (Сцяшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беспаспяхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць поспеху, не дасягае пэўнай мэты; дарэмны. Яшчэ ў школе механізацыі я чуў пра беспаспяховае заляцанне брата да бойкай Клавы. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

present​3 [ˈpreznt] n. падару́нак;

Christmas presents каля́дныя падару́нкі;

birthday presents падару́нкі на дзень нараджэ́ння;

This book was a present from my brother. Гэтая кніга была падарункам майго брата.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гасці́ць, гашчу, госціш, госціць; незак.

Жыць некаторы час дзе‑н. у якасці госця. Цэлы тыдзень гасціў у таварыша на дачы. // Быць, знаходзіцца ў гасцях. Гасціць у брата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przywiązanie

н. прыхільнасць; прывязанасць;

przywiązanie do brata — любоў да брата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)