Лячэбная ўстанова або бальніца, звычайна вайсковая. Палявы шпіталь. □ На ганку шпіталя нас сустракае маладзенькая дзяўчына — у белым адзенні санітаркі і ўся ў святле калідора.Брыль.Кручын прыехаў дахаты са шпіталя, дзе яму ампуціравалі па калена раструшчаную асколкам снарада нагу.Хадкевіч.
[Ням. Spital.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
isolation[ˌaɪsəˈleɪʃn]n.
1. ізаля́цыя (у розных знач.); разлучэ́нне, раз’ядна́нне;
an isolation hospital інфекцы́йная бальні́ца
2. само́та, адзіно́та;
He lived in splendid isolation. Ён жыў у блаславёнай адзіноце.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mental[ˈmentl]adj.
1. разумо́вы;
mental development развіццё ро́зуму
2. псіхі́чны, з хво́рай псі́хікай;
mental patients псіхі́чныя хво́рыя
3. псіхіятры́чны;
a mental hospital псіхіятры́чная бальні́ца
4.BrE, slang вар’я́цкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
szpital
м.бальніца; лякарня; шпіталь;
szpital wojskowy — ваенны шпіталь;
szpital polowy — палявы шпіталь
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
до́ктар, ‑а; мн. дактары́ (зліч.2,3,4 до́ктары), ‑о́ў; м.
Разм. Урач, лекар. Ёсць бальніца, у бальніцы — І доктар, і фельчар, Хто прыходзіць ці прывозяць — Хворых лечаць, лечаць.Купала.
•••
Доктар навукякіх — самая высокая вучоная ступень у СССР; асоба, якой прысуджана гэта ступень. Доктар філалагічных навук.
[Ад лац. doctor — настаўнік, выкладчык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.(1і2ас.мн.неўжыв.). Заваліцца, запасці, абваліцца — пра ўсё, многае. Пазавальваліся кнігі за шафу. Пазавальваліся сцены. □ Толькі назва была, што бальніца: разгароджаны двор зарос палыном і крапівою, дах згніў, печы пазавальваліся, дымілі і не грэлі.Грахоўскі.
2.Разм. Улегчыся, залегчы — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зе́мскі, ‑ая, ‑ае.
Гіст.
1. Агульнадзяржаўны. Земскі сабор.
2. Які меў адносіны да земства. Земскі сход.// Які належаў земству. Земская школа. Земская бальніца.// Які знаходзіўся на службе ў земстве. Земскі ўрач.
3.узнач.наз.зе́мскі, ‑ага, м. Тое, што і земскі начальнік. Як бач зляцелася ўсё вараннё — прыстаў, земскі, суддзя...Якімовіч.
•••
Земскі начальнікгл. начальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kránkenhaus
n -es, -häuser бальні́ца, шпі- та́ль, ляка́рня
ins ~ éinliefern [éinweisen*] — даста́віць [змясці́ць] у бальні́цу [у шпіта́ль]
im ~ líegen* — ляжа́ць у бальні́цы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БЕ́ЛІЧЫ,
вёска ў Беларусі, у Слуцкім р-не Мінскай вобл. Цэнтр сельсавета. За 15 км на ПдЗ ад Слуцка, 120 км ад Мінска. 316 ж., 151 двор (1995). Сярэдняя школа, клуб, бальніца, аддз. Сувязі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРА́БАЎКА,
вёска ў Гомельскім р-не. Цэнтр сельсавета і саўгаса. За 35 км на ПдУ ад Гомеля, 5 км ад чыг. ст. Церуха. 970 ж., 666 двароў (1996). Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, бальніца, аддз. сувязі.