Залішне напышлівы, ненатуральны, пазбаўлены арыгінальнасці. Пафас пісьменніка [І. Навуменкі] не здаецца штучным, хадульным, бо ён сагрэт шчырай і разумнай аўтарскай усмешкай.Гіст. бел. сав. літ.Атрымалася не байка, а ілюстрацыя, у якой дзейнічае ўмоўная, хадульная істота, прымушаная замяняць паклёпніка.Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́сняв разн. знач.ба́йка, -кі ж.;
◊
соловья́ ба́снями не ко́рмятпосл. cалаўя́ ба́йкамі не ко́рмяць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
yarn
[jɑ:rn]
n.
1) пра́жа, ні́тка f
2) informal раска́з, апо́вед -у m., ба́йка, вы́думка f.
•
- spin a yarn
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ро́ссказниед. нет, разг. (басни) бала́чкі, -чак, ба́йкі, род. ба́ек, ед.ба́йка, -кі ж.; (болтовня) балбатня́, -ні́ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
anegdota
ж. анекдот, показка; жыццёвая гісторыя, байка; жарт;
śmieszna anegdota — смешная показка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
во́бразны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вобраза (у 2 знач.). Вобразнае мысленне. Вобразнае абагульненне ўбачанага. Вобразнае адлюстраванне рэчаіснасці.
2. Яркі, жывы; яскравы. Вобразная мова. Вобразны выклад. □ З першых сваіх крокаў наша літаратурная байка ўбірала ў сябе мудрасць і дасціпнасць беларускіх народных прыказак і прымавак, іх вобразныя фарбы.Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыфмо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Рмн. ‑мовак; ж.
Сістэма, парадак чаргавання рыфм у вершы, характар рыфм. Байка [Багушэвіча] складаецца з чатырохрадковых строф з перакрыжаванай рыфмоўкай.Казека.Аналіз рыфмоўкі ў Багдановіча, кампазіцыйных форм страфы паказвае, як шырока выкарыстоўваў паэт жанравыя мажлівасці лірычнага верша.Лойка.Даволі значныя дасягненні Цёткі і ў галіне рыфмоўкі.Грынчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Міф ’старажытнае фантастычнае паданне’, ’вымысел’ (ТСБМ). Кніжнае запазычанне са ст.-грэч.μῡθος ’слова, мова, апавяданне, вестка’, ’апавяданне пра багоў і герояў’, ’байка, казка, вымысел’, прыстасаванае да візантыйскага вымаўлення (Фасмер, 2, 629). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 77). ЕСУМ (3, 486) дапускае сувязь з myslь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ба́сня ’байка’ (Касп.), ст.-бел.баснь ’выдумка, забабонная выдумка’ (XVII ст.; Нас. гіст). Рус.ба́сня, укр. (ст., з XVII ст.) ба́сня, польск.baśń, чэш.báseň, ц.-слав.баснь і г. д. Прасл.basnь ’тс’ (ад ’гаварыць’, што ў дзеяслове *bajati; гл. ба́яць, ба́іць; суфікс *‑snь). Бернекер, 45; Брукнер, 18; Слаўскі, 1, 28; Фасмер, 1, 131. Параўн. яшчэ Шанскі, 1, Б, 53.