гало́ўны, -ая, -ае.

1. Самы важны, асноўны.

Г. тэзіс даклада.

Галоўная гераіня п’есы.

2. Які ўзначальвае каго-, што-н., старшы па службе; які падпарадкоўвае іншых.

Г. інжынер завода.

Г. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прафе́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.

Асноўны род заняткаў, працоўнай дзейнасці, што служыць крыніцай існавання.

Па прафесіі інжынер-электрык.

Вытворчыя прафесіі.

Вольная прафесія — прафесія творчага работніка, які жыве на ганарары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

kardinl

a гало́ўны, асно́ўны, кардына́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

GG

= Grundgesetz – Асноўны Закон, Канстытуцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Huptbeschäftigung

f -, -en асно́ўны [гало́ўны] заня́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

І́стаасноўны капітал’ (Гарэц.), ’сутнасць’ (Гарэц., Др.-Падб.). Рус. дыял. і уст. и́сто, и́стое ’наяўныя грошы, капітал’, укр. дыял. і́сте, і́ста ’капітал, асноўны капітал’. Ст.-рус. исто ’капітал, сума займа’, истое ’сума займа’ ў «Рускай праўдзе». Ад *jьstъ (гл. існы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

добраахво́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць добраахвотнага, уласная воля як асноўны стымул да дзеяння. Аб’яднанне на прынцыпах добраахвотнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магістра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магістралі; галоўны, асноўны. Магістральная шаша. Магістральная вуліца. Магістральны напрамак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстыту́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

К.

Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

К. лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фундамента́льны, -ая, -ае.

1. Вялікі, трывалы і моцны.

Ф. дом.

2. перан. Абгрунтаваны, глыбока навуковы.

Фундаментальная навуковая праца.

3. Галоўны, асноўны.

Фундаментальная бібліятэка.

|| наз. фундамента́льнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)