чалавек, які думае пра асабісты поспех, жадае стварыць сабе кар’еру, не зважаючы на інтарэсы іншых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кар’еры́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Чалавек, які імкнецца зрабіць кар’еру і клапоціцца толькі пра асабісты поспех, не лічачыся з грамадскімі інтарэсамі. Суіснаваць я адмаўляюся З падлюгамі і кар’ерыстамі.Панчанка.У нашым грамадстве няма месца кар’ерыстам і несумленным людзям.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хуліга́ністы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Схільны да хуліганства. У яго ёсць свая кампанія з хлопцаў, сярод якіх — і асабісты непрыяцель Мішы з свайго ж двара, шасцікласнік-другагоднік Паўка, хлапец зухаваты, хуліганісты, задзірлівы.Хадкевіч.
2. Такі, як у хулігана. Хуліганісты выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
subjective
[səbˈdʒektɪv]
adj.
1) суб’екты́ўны
2) асабі́сты, прыва́тны (ду́мка, пагля́д)
3) дзе́йнікавы
subjective case — назо́ўны склон
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
трынаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Узростам у трынаццаць год. Трынаццацігадовы хлопчык. □ У 1911 годзе адкрыта аб адной толькі К. Буйло, трынаццацігадовай тады паэтэсе, Багдановіч сказаў, што яна «абяцае развіцца ў праўдзіва асабісты талент».Лойка.
2. Працягласцю ў трынаццаць год. Трынаццацігадовы перапынак у рабоце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
intymny
intymn|y
інтымны; прыватны; асабісты;
rozmowy ~e — інтымныя (прыватныя) размовы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
osobisty
osobist|y
асабісты; персанальны;
komputer ~y — персанальны кампутар;
udział ~y — асабісты ўдзел;
zainteresowania ~e — асабістая зацікаўленасць;
rzeczy ~e — асабістыя рэчы;
dowód ~y — пасведчанне асобы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Персона ’асоба, чалавек’ (ТСБМ), ст.-бел.персона, парсона, персуна, парсуна ’асоба’ (1388 г.) запазычана са ст.-польск.persona, parsona, parsuna (XIV ст.), якія з лац.persōna ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 23; Кюнэ, Poln., 86), вытворнае персанальны, ст.-бел.персональный ’асабісты, персанальны’ (1615 г.) запазычана са ст.-польск.personalny ’тс’ (XVI ст.) < лац.persōnālis ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 32).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
private2[ˈpraɪvɪt]adj.
1.асабі́сты, прыва́тны;
private life асабі́стае жыццё;
private property прыва́тная ўла́снасць
2. канфідэнцыя́льны, закры́ты;
private viewing закры́ты прагля́д
3. ці́хі, адасо́блены
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
privat
[-'va:t]
a
1) прыва́тны
2) асабі́сты
in ~er Sáche — па прыва́тнай спра́ве
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)