візуа́льны

(лац. visualis = зрокавы)

які праводзіцца простым вокам або пры дапамозе аптычных прылад (в-ыя назіранні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сферо́метр

(ад гр. sphaira = шар + -метр)

прыбор для вымярэння радыуса крывізны сферычных паверхняў (напр. аптычных лінзаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АНАСТЫГМА́Т

(ад ан... + астыгматызм),

складаны аб’ектыў, які практычна пазбаўлены ўсіх аберацый (гл. Аберацыі аптычных сістэм). Пры вял. святласіле выразны відарыс па ўсім полі. Складаецца са спец. падабраных лінзаў. Выкарыстоўваецца ў тэхн. і маст. фатаграфіі і кінематаграфіі.

т. 1, с. 340

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анамарфо́з

(гр. anamorphosis = скажэнне формы)

змененая канфігурацыя аб’екта, якая атрымліваецца пры дапамозе аптычных сістэм; выкарыстоўваецца пры кіназдымцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ахрама́т

(гр. achromatos = бясколерны)

аб’ектыў, у якім выпраўлена храматычная аберацыя, як у біноклях, аптычных прыцэлах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́птык

(гр. optikos = які датычыць зроку)

1) спецыяліст у галіне оптыкі;

2) майстар па вырабу аптычных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікрафато́метр

(ад мікра- + фатометр)

прыбор для вымярэння аптычных шчыльнасцей на малых участках фатаграфічных адлюстраванняў (спектраграм, аэрафотаздымкаў і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізатрапі́я

(ад ba- + -трапія)

аднолькавасць фізічных уласцівасцей рэчыва (напр. механічных, аптычных, электрычных) па ўсіх яго напрамках (проціл. анізатрапія 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аптро́н

[ад опт(ыка) + -трон]

оптыка-электронны прыбор, у якім адбываецца ўзмацненне і пераўтварэнне аптычных або электрычных сігналаў; выкарыстоўваецца ў вылічальнай тэхніцы, аўтаматыцы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

оптаэлектро́ніка

(ад гр. optos = бачны + электроніка)

кірунак электронікі, які ахоплівае пытанні выкарыстання аптычных і электрычных метадаў апрацоўкі, захоўвання і перадачы інфармацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)