камедыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Уст. Акцёр. Музыкі зайгралі, а камедыянты танцавалі. Бядуля.

2. перан. Крывадушнік, прытворшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэм’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і прэм’ер-міністр.

2. Акцёр, які выконвае першыя ролі (спец.).

|| ж. прэм’е́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 2 знач.; разм.).

|| прым. прэм’е́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

big-timer [ˈbɪgtaɪmə] п. infml знакамі́тасць; акцёр/спартсме́н вышэ́йшага кла́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

busker [ˈbʌskə] n. ба́скер, ву́лічны музы́ка, акцёр і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

камеды́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камедыі (у 1 знач.), уласцівы ёй. Камедыйная роля. Камедыйная трупа. Камедыйны акцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігура́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст.

1. Танцоўшчык у групавых балетных выступленнях.

2. Драматычны акцёр, які іграе ролі без слоў.

[Фр. figurant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дублёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто дубліруе каго-, што-н.

Д. касманаўта.

2. Акцёр, які замяняе асноўнага выканаўцу ролі.

Артыст-д.

|| ж. дублёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.).

|| прым. дублёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хара́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Які ўвасабляе пэўны псіхалагічны тып. Характарны акцёр. □ [Буйніцкі] быў тыповым акцёрам старога складу на так званыя характарныя, бытавыя ролі. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мім камічная імправізаваная сцэнка’, ’акцёр гэтай сцэнкі’, ’выканаўца пантамімы’ (ТСБМ). З рус. мим ’тс’, якое, відаць, праз франц. mime ’тс’ (XVIII ст.) са ст.-грэч. μίμος ’пераймальнік, імітатар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буфо́н, ‑а, м.

Акцёр, які выконвае камічныя ролі ў аперэтках і вадэвілях; блазан, паяц, камедыянт. // Той, хто выступае ў кампаніі ў ролі жартаўніка, штукара.

[Фр. bouffon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)