дайгра́ць сов., муз., театр. доигра́ть;

д. накцю́рн — доигра́ть ноктю́рн;

д. пе́ршы акт — доигра́ть пе́рвый акт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. запісаць.

2. Тое, што запісана.

Блакнот з запісамі.

3. Дакумент, акт (уст.).

Даравальны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвини́тельный юр. абвінава́ўчы;

обвини́тельный пригово́р абвінава́ўчы прыгаво́р;

обвини́тельный акт абвінава́ўчы акт;

обвини́тельная речь абвінава́ўчая прамо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разде́льный

1. асо́бны, паасо́бны; раздзе́льны;

2. (чёткий) раздзе́льны, выра́зны;

3. юр. раздзе́льны;

разде́льный акт раздзе́льны акт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

савакупле́нне, ‑я, н.

Кніжн. Палавы акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перада́тачны, -ая, -ае.

1. Які прызначаны, служыць для перадачы каго-, чаго-н.

П. механізм.

П. пункт.

2. Які пацвярджае перадачу чаго-н. каму-н.

П. акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дайгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Скончыць іграць.

Д. вальс.

Д. першы акт п’есы.

|| незак. дайграва́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць.

|| наз. дайграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заканада́ўства, -а, н.

1. Сукупнасць законаў (у 2 знач.).

Працоўнае з.

2. Укладанне і выданне законаў.

Пытанні заканадаўства.

|| прым. заканада́ўчы, -ая, -ае (да 2 знач.).

З. орган.

З. акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

савакупі́цца, ‑куплюся, ‑купішся, ‑купіцца; зак.

Кніжн. Здзейсніць палавы акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвінава́ўчы

1. юр. обвини́тельный;

а. прыгаво́р — обвини́тельный пригово́р;

а. акт — обвини́тельный акт;

2. изобличи́тельный, обличи́тельный;

а. дакуме́нт — изобличи́тельный (обличи́тельный) докуме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)