crater [ˈkreɪtə] n. кра́тар (вулкана); адту́ліна, упа́дзіна;

a lunar crater кра́тар на Ме́сяцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лято́к, ‑тка, м.

1. Адтуліна ў доменнай печы, праз якую выпускаецца метал або шлак.

2. Адтуліна ў вуллі для вылету пчол. [Пчолы] на хвіліну спыняюцца ля самага краю лятка і куляй узлятаюць над кучаравым вішняком. Б. Стральцоў. // Адтуліна ў шпакоўні, дупле і пад. Да самай вялікай яблыні прыбіта жардзіна, на жардзіне — шпакоўня з бярозавай галінкай ля лятка. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гры́жавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грыжы. Грыжавая адтуліна. Грыжавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калашніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калашніка. Калашніковая адтуліна. Калашніковы газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на лейку ​1 (у 1 знач.). Лейкападобная адтуліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

orifice

[ˈɔrəfəs]

n.

адту́ліна f.

the orifice of a tube or a pipe — адту́ліна трубы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

семяўвахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Адтуліна ў покрыве семязавязі для праходу апладняючага пылку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́рменны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фурмы, належыць ёй. Фурменная адтуліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сцейка, ‑а, н.

Невялічкая адтуліна на лістах і сцяблах раслін для газаабмену і выпарэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gębowy

ротавы;

otwór gębowy — ротавая адтуліна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)