post office [ˈpəʊstˌɒfɪs] n. по́шта, пашто́вае аддзяле́нне;

a general post office гало́ўны пашта́мт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dept. (пісьмовае скар. ад Department)

1. аддзе́л; аддзяле́нне

2. дэпарта́мент, міністэ́рства, ве́дамства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Купэ́ ’аддзяленне ў пасажырскім вагоне’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. купе ’тс’ з франц. coupé ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 446–447).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабе́льная, ‑ай, ж.

Аддзяленне, камера на цукровым або васковым заводзе, дзе прабельваюць цукар, воск і васковыя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празекту́ра, ‑ы, ж.

1. Патолагаанатамічнае аддзяленне пры лячэбных або навучальных медыцынскіх установах.

2. Тое, што і празектарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэанімацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэанімацыі. Рэанімацыйныя меры. // Прызначаны для рэанімацыі. Рзанімацыйнае аддзяленне. Рэанімацыйная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oddzielenie

н. аддзяленне, выдзяленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отпада́ние

1. адпада́нне, -ння ср.;

2. перен. адлучэ́нне, -ння ср., аддзяле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отделе́ние

1. в разн. знач. аддзяле́нне, -ння ср.;

отделе́ние це́ркви от госуда́рства аддзяле́нне царквы́ ад дзяржа́вы;

отделе́ние пена́ла аддзяле́нне пена́ла;

команди́р отделе́ния воен. камандзір аддзяле́ння;

в пе́рвом отделе́нии конце́рта у пе́ршым аддзяле́нні канцэ́рта;

отделе́ние мили́ции аддзяле́нне мілі́цыі;

2. (выделение) физиол. выдзяле́нне, -ння ср.; хим., физ. вылучэ́нне, -ння ср.;

отделе́ние соле́й вылучэ́нне со́лей;

отделе́ние желу́дочного со́ка выдзяле́нне стра́ўнікавага со́ку;

гно́йные отделе́ния гно́йныя выдзяле́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

купэ́

(фр. coupé)

асобнае аддзяленне для некалькіх пасажыраў у вагоне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)