кары́слівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць карыслівага; прага да нажывы, выгады. Крылоўская байка выкрывала крывадушнасць цара, карыслівасць чыноўнікаў. Казека. Не карыслівасць і эгаізм, а бясконцая адданасць народу, маральная чысціня і святая нянавісць да сацыяльнай несправядлівасці — вось духоўны кодэкс рэвалюцыянераў-дэмакратаў. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unfailing [ʌnˈfeɪlɪŋ] adj.

1. невычарпа́льны, невычэ́рпны;

his unfailing devotion яго бязме́жная адда́насць

2. надзе́йны; нязме́нны; нясто́мны;

an unfailing friend ве́рны ся́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанаты́зм

(фр. fanatisme, ад лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

сляпая адданасць сваім вераванням або перакананням, злучаная з крайняй нецярпімасцю да чужых поглядаў і імкненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

беззапаве́тна прысл., беззапаве́тны sélbstlos; híngebungsvoll; grénzenlos (бязмежны);

беззапаве́тна адда́ны réstlos ergében;

беззапаве́тная адда́насць rückhaltlose Híngabe (чаму-н. für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

surrender​1 [səˈrendə] n. зда́ча, састу́пка; капітуля́цыя;

a surrender at discretion mil. безагаво́рачная капітуля́цыя;

a complete surrender of self to art самаахвя́рная адда́насць маста́цтву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фанаты́зм

(фр. fanatisme, ад лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

сляпая адданасць сваім вераванням або перакананням, злучаная з крайняй нецярпімасцю да чужых поглядаў і імкненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пастая́нства, ‑а, н.

1. Няспыннасць, нязменнасць. Зіна цвёрда верыць у пастаянства тутэйшых сцяжын і дарог, у пастаянства людскіх звычак. Палтаран.

2. Вернасць, адданасць чаму‑н.; цвёрдасць у чым‑н. Пастаянства ў густах. □ «Я не прыхільнік пастаянства, такі ўжо звычай, ведаеце, мой — сягоння — да адной, а заўтра — да другой». Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысяга́ць éinen Eid léisten [áblegen, schwören*]; beschwören* vt (даваць паказанні пад прысягай);

прысяга́ць на адда́насць Tréue schwören*, den Tréueid léisten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unswerving [ʌnˈswɜ:vɪŋ] adj. fml (in) непахі́сны, нязме́нны (пра веру, адданасць і да т.п.);

be unswerving in pursuit of one’s aims упа́рта ісці́ да сваёй мэ́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

празеліты́зм

(ад гр. proselytos = які прыняў новую веру)

1) імкненне распаўсюдзіць сваю веру, абярнуць іншых у сваю веру;

2) гарачая адданасць якому-н. вучэнню, якім-н. перакананням.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)