Зрабіць каго‑н. шчаслівым; прынесці радасць каму‑н. Кіра, відаць, баіцца не за шчасце, а самога шчасця — ці справіцца з ім, ці будзе варта яго, ці таксама ашчаслівіць таго, хто ашчаслівіў яе.Карпаў.[Тварыцкаму] хацелася і ашчаслівіць дачку, і адарвацца, адрачыся, ачысціцца ад свайго мінулага, знішчыць у сабе ўсе яго сляды. Кудраўцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разня́цца, ‑німецца; зак.
1. Аддзяліцца, адарвацца адзін ад другога; раз’яднацца. Пальцы Лёдзіны неўзабаве разняліся. Яна выпусціла Юркавы валасы.Карпаў.Гаспадыня перавяла позірк на акно, за якім ліў дождж, і вусны яе разняліся. — Добры дзень!Лупсякоў.
2. Раскінуцца дзе‑н., заняўшы сабой вялікую прастору; распасцерціся. Дарога вывела іх .. пад самую хату Канцавенькага, над якой разнялася выносістая ралаватая старадрэвіна.Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нае́дак, ‑дку, м.
Разм. Тое, чым можна наесціся; пажыўнасць яды. Яблыкі — не вялікі наедак. Які з цукерак наедак? □ Даўгулевіч.. абсмоктваў гусіныя лапкі. Наедак, праўда, невялікі, але Даўгулевіч не мог ад яго адарвацца.Гурскі.[Цешча:] — Ат, кідай сёрбаць, які з таго варыва наедак. Я табе, Міхаська, лепш драчонаў.. дам.Б. Стральцоў.// Пажыва. У засені зараснікаў нерухома стаяць вялізныя, як плашкі, шчупакі, пільнуючы сабе наедку.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адарвацца, аддзяліцца ад чаго-н.
Трос абарваўся.
2. Не ўтрымаўшыся, зваліцца, упасці адкуль-н.
А. з рыштавання.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана спыніцца, перарвацца (пра якое-н. дзеянне, працэс).
Гутарка абарвалася.
Песня абарвалася.
4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Рэзка, без паступовага пераходу кончыцца.
За горадам шаша абарвалася.
5. Абнасіцца, знасіць да дзірак вопратку.
|| незак.абрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз.абры́ў, -ры́ву, м. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
áusreißen
*
1.
vt вырыва́ць, выдзіра́ць
2.
vi(s)
1) уцяка́ць
2) вайск., разм. ухі- ля́цца ад слу́жбы; дэзерці́раваць; адарва́цца ад праці́ўніка (тс. спарт.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перамало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.
1. Змалоць нанава, іначай. Перамалоць вобмешку.
2. Памалоць усё, многае. Перамалоць усю пшаніцу. □ Крыламі махае дужы птах, — Адарвацца ж ад зямлі не можа: Хоць муку адвозяць на вазах, Ды не ўсё перамалоў ён збожжа.Непачаловіч.
3.перан.Разм. Паступова знішчыць, разбіць. — Усё, што перашкаджала жыць, перамалолі.Паслядовіч.Галоўнае ў тым, што мы перамалолі, знішчылі шмат жывой сілы і тэхнікі ворага.М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
urwać się
urwa|ć się
зак.
1. абарвацца, спыніцца;
muzyka się ~ła — музыка абарвалася;
~ło się powodzenie — перастала шанцаваць, скончылася ўдача;
2.адарвацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адлята́ць, адляце́ць
1. (перамясціцца, аддаліцца) ábfliegen* vi (s), wégfliegen* vi (s), davónfliegen* vi (s);
2. (адскочыць у бок ад штуршка) zur Séite flíegen*, ábprallen vi (s); zurückfliegen* vi (s); zurückspringen* vi (s);
3.разм (адарвацца) ábspringen* vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абарва́цца
1. (адарвацца) (áb)reißen* vi (s);
2. (сарвацца, упасці) herúnterfallen* vi (s), herábstürzen vi (s);
3. (абнасіцца) zerlúmpen vi;
4. (раптоўна спыніцца) ábbrechen* vi (s); plötzlich áufhören; stócken vi (s);
◊ у мяне́ сэ́рца абарва́лася mein Herz schien still zu stéhen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)