перацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Перамясціць волакам, перанасіць ці ўкрасці за некалькі прыёмаў.

П. бярвенне.

Ваўкі перацягалі многа авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матылі́ца, -ы, ж.

1. мн. -ы, -лі́ц. Тое, што і матылёк.

2. Хвароба хатняй жывёлы, часцей авечак, коз, выкліканая лічынкамі стужачных глістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ата́ра, ‑ы, ж.

Вялікі гурт авечак; чарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schúrwolle

f - во́ўна (з астрыжаных авечак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каракульча́, ‑ы, ж.

Шкурка неданошаных ягнят каракульскіх авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэ́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра авечак, коз).

|| аднакр. мэ́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. мэ́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўча́р, ‑а, м.

Чалавек, які даглядае авечак; авечы пастух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караткашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З кароткай шэрсцю. Парода караткашэрсных авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

густашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З густой шэрсцю. Густашэрсная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З доўгай шэрсцю. Даўгашэрсная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)