Befürworter

m -s, - абаро́нца, засту́пнік; прыхі́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Advokát

[-v-]

m -en, -en адвака́т; абаро́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Зашчы́та ’абарона; абаронца’ (Сл. паўн.-зах.). З рус. защи‑та ’абарона’ (за + щит‑и‑ти, адкуль бязафіксным шляхам за + щит + а). Гл. шчыт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

побо́рник м., книжн. (борец) змага́р, -ра́ м. (за што); (сторонник) прыхі́льнік, -ка м. (чаго); (защитник) абаро́нца, -нцы м. и ж. (чаго); (защитник) абаро́нца, -нцы м. и ж. (чаго); (заступник) засту́пнік, -ка м. (за што);

побо́рник ми́ра и демокра́тии змага́р за мір і дэмакра́тыю, абаро́нца (прыхі́льнік) мі́ру і дэмакра́тыі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апалаге́т

(гр. apologetes)

актыўны абаронца якой-н. ідэі, вучэння, парадкаў (напр. а. абстракцыянізму).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

defender

[dɪˈfendər]

n.

абаро́нца -ы m.; ахо́ўнік -а m., ахо́ўніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Títelverteidiger

m -s, - спарт. абаро́нца (чэмпіёнскага) ты́тулу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ідэо́лаг

(ад гр. idea = паняцце + -лаг)

прыхільнік, абаронца ідэалогіі якога-н. грамадскага класа, групы, кірунку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

apologist

[əˈpɑ:lədʒɪst]

n.

апаляге́т -а m., абаро́нца -ы m. & f. (ве́ры, ідэ́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opiekunka

ж.

1. абаронца; заступніца;

2. апякунка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)