Verbum

паста́ў¹, -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Пара млынавых камянёў.

Млын на два паставы.

|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.

паста́ў², -та́ва, мн. -та́вы, -та́ваў, м.

Сувой палатна.

У куфры стаялі чатыры паставы палатна.

|| прым. паста́ўны, -ая, -ае.

паста́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -та́вак, ж.

Дастаўка, забеспячэнне прадукцыяй па спецыяльным дагаворы.

П. сыравіны заводу.

пастаўля́ць¹ гл. паставіць¹.

пастаўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Паставіць усё, многае.

П. снапы.

П. новыя хаты.

пастаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Загарадка для жывёлы ў полі.

пастаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, арганізацыя, якія пастаўляюць матэрыялы, тавары.

Завод-п.

пастая́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (разм.).

Жыхар, асоба, якая часова жыве ў нанятай кватэры.

|| ж. пастая́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

пастая́нны, -ая, -ае.

1. Нязменны і аднолькавы заўсёды, бесперапынны.

Прырода на Зямлі знаходзіцца ў пастаянным развіцці.

Пастаянная велічыня (у матэматыцы). П. ток (у адрозненне ад пераменнага). Пастаянная армія (армія мірнага часу). П. капітал (частка капіталу, што затрачваецца на сродкі вытворчасці і застаецца нязменнай у працэсе вытворчасці). П. заказчык у атэлье.

2. Разлічаны на доўгі тэрмін, не часовы.

Пастаянная работа.

П. жыхар.

3. Не зменлівы, цвёрды.

П. погляд на рэчы.

пастая́нства, -а, н.

1. Нязменнасць у якіх-н. адносінах якіх-н. уласцівасцей, якасцей, элементаў (спец.).

Закон пастаянства саставу.

2. Адсутнасць зменлівасці, цвёрдасць у чым-н.

П. прывычак.