Verbum

падчэ́пка гл. падчапіць.

падчэ́пліванне гл. падчапіць.

падчэ́пліваць гл. падчапіць.

падшкі́пер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Памочнік шкіпера.

|| прым. падшкі́перскі, -ая, -ае.

падшкля́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Падстаўка з ручкай для шклянкі.

Сярэбраны п.

падшле́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Шапка, якая закрывае вушы і падбародак і надзяваецца пад каску, шлем.

падшмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Шмаргануўшы, падцягнуць.

П. лейцы.

|| незак. падшмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

падшпілі́ць, -пілю́, -пі́ліш, -пі́ліць; -пі́лены; зак., што.

Прышпіліць знізу.

П. заколкай валасы.

П. даведку да заявы.

|| незак. падшпі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

падшрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Зашрубаваць глыбей, тужэй.

П. гайку.

|| незак. падшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

падштурхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Злёгку штурхнуць.

П. воз плячом.

2. Штурхнуўшы, падсунуць, наблізіць да чаго-н.

П. суседа да дзвярэй.

3. перан. Схіліць да чаго-н., прыспешыць з чым-н., паскорыць што-н. (разм.).

|| незак. падшту́рхваць, -аю, -аеш, -ае і падштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.