Verbum

па́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Назва розных касметычных, кулінарных і інш. рэчываў у выглядзе цестападобнай масы.

Зубная п.

Таматная п.

паста́ва, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.

1. Знешнасць, манера трымаць сябе (пераважна пра постаць, склад фігуры).

Стройная п.

2. Пастаноўка, становішча якой-н. часткі цела.

П. рукі пры стральбе.

Правільная п. ног у танцы.

паста́віцца гл. ставіцца.

паста́віць¹, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Ажыццявіць пастаўку чаго-н.

П. новае абсталяванне для майстэрняў.

П. паліва.

|| незак. пастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

паста́віць² гл. ставіць.

паставы́, -а́я, -о́е.

1. гл. пост¹.

2. Які стаіць на пасту¹ (у 2 знач.), на ахове чаго-н.

П. міліцыянер.

Выставіць паставых (наз.).

пастале́лы, -ая, -ае.

Які пасталеў, зрабіўся сталым.

Вярнуцца з арміі пасталелым.

пастале́ць гл. сталець.

пастаме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Аснова, фундамент помніка, калоны, статуі.

Гранітны п.

пастанаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., з інф.

Прыняць якую-н. пастанову.

П. адзінагалосна.

|| незак. пастанаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.