Verbum

падрыхто́ўчы, -ая, -ае.

Які служыць для падрыхтоўкі да чаго-н.

Падрыхтоўчыя курсы.

Падрыхтоўчая работа.

падры́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́е; -ры́ты; зак.

Узрыхліць зямлю пад чым-н., знізу чаго-н. (пра жывёл).

Свіння падрыла яблыню.

|| незак. падрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падрэ́берны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад рэбрамі.

Падрэберная вобласць.

падрэ́заць, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак.

1. што. Зрэзаць, разрэзаць знізу.

П. сцябло.

2. што. Падкараціць, абразаючы.

П. валасы.

3. чаго. Нарэзаць дадаткова, яшчэ (разм.).

П. каўбасы.

4. каго (што). Тое, што і паддзець² (у 2 знач.; разм.).

П. дакладчыка.

|| незак. падраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і падрэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падраза́нне, -я, н. (да 1—3 знач.), падрэ́званне, -я, н. (да 1—3 знач.), падрэ́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1—3 знач.) і падрэ́з, -у, м. (да 1 знач.; спец.).

падса́джвацца гл. падсесці.

падсадзі́ць, -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.

1. каго (што). Памагчы каму-н. сесці, узабрацца куды-н.

П. хлопчыка на воз.

2. каго-што. Пасадзіць, змясціць побач, разам з кім-н.

П. дзяўчынку да сябровак.

П. пчол у вулей.

3. каго (што). Узяць у якасці спадарожніка (у машыну, на калёсы і пад.).

4. што і чаго. Дадаткова пасадзіць (пра расліны).

П. буракоў.

5. што. Прырасціць, прыжывіць (спец.).

П. скуру.

|| незак. падса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падса́джванне, -я, н. (да 1—4 знач.), падса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2, 4 і 5 знач.) і падса́д, -у, М -дзе, м. (да 4 знач.).

|| прым. падса́дны, -ая, -ае (да 4 знач.).

Падсадныя дрэвы.

падсаладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; -ло́джаны; зак., што.

Зрабіць трохі ці больш салодкім.

П. сок.

|| незак. падсало́джваць, -аю, -аеш, -ае.

падсалі́ць, -салю́, -со́ліш, -со́ліць; -со́лены; зак., што.

Падбавіць у што-н. солі.

П. булён.

|| незак. падсо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

падсве́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Асвятляць знізу.

П. карціны.

|| зак. падсвяці́ць, -свячу́, -све́ціш, -све́ціць; -све́чаны.

|| наз. падсве́чванне, -я, н. і падсве́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

падсве́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Падстаўка для свечкі ці свечак.

Медны п.