Verbum

пра́ўлены, -ая, -ае.

1. Які быў у рамонце.

Праўленыя боты.

2. З папраўкамі, выпраўлены.

П. экзэмпляр рукапісу.

прачу́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Пра які прачулі, даведаліся.

Прачутыя навіны.

2. Прасякнуты пачуццём.

Прачутае жывое слова.

прывы́клы, -ая, -ае.

Які прывык да чаго-н., мае прывычку да чаго-н.

Прывыклае да шуму вуха.

прыпісны́, -а́я, -о́е (афіц.).

Прылічаны да якой-н. установы, прадпрыемства; які сведчыць пра такое прылічэнне.

Прыпісное пасведчанне.

прыцяга́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які вабіць да сябе, выклікае інтарэс.

Прыцягальная сіла музыкі.

|| наз. прыцяга́льнасць, -і, ж.

прэвенты́ўны, -ая, -ае (кніжн.).

Які папярэджвае што-н.; засцерагальны.

Прэвентыўныя меры.

П. ўдар.

|| наз. прэвенты́ўнасць, -і, ж.

псіхапатало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае агульныя заканамернасці праяўлення расстройстваў псіхічнай дзейнасці.

|| прым. псіхапаталагі́чны, -ая, -ае.

пухо́ўка¹, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -хо́вак, ж.

Пучок мяккіх пушыстых валокнаў, які ўжываецца для пудрання.

пыта́льны, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе пытанне (у 1 знач.), выяўляе яго.

П. сказ.

П. позірк.

пярэ́дадзень, -дня, мн. -дні, -дняў м.

Час, які папярэднічае якой-н. даце, падзеі, з’яве.

П.

Новага года.