захларафармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., каго.

Уст. Усыпіць хворага пры дапамозе хлараформу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачмуры́ць, ‑чмуру, ‑чмурыш, ‑чмурыць; зак., каго-што.

Разм. Задурыць, затлуміць. Зачмурыць галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

Сапсаваць празмерным балаўством, патураннем. Збалаваць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́зніцтва, ‑а, н.

Промысел па перавозцы коньмі каго‑, чаго‑н. Займацца возніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вадзгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Вывадзгаць кашулю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Разм. Доўга павадзіць па розных мясцінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Звяртацца да каго‑н. на «вы».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́паіць, ‑паю, ‑паіш, ‑паіць; зак., каго.

Кормячы малаком, пойлам, узгадаваць. Выпаіць цяля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́патрашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑плыць; зак., каго-што.

Ачысціць ад вантробаў. Выпатрашыць цецерука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)