Verbum

наздава́ць, ‑здай, ‑здаеш, ‑здае; ‑здаём, ‑здаяце; зак., чаго.

Разм. Здаць у якой‑н. колькасці. Наздаваць рэчаў ва ўтыльсыравіну.

назеляні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што і чаго.

Разм. Афарбаваць што‑н. у зялёны колер; зрабіць вельмі зялёным.

наскі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і наскідаць. Са скавародкі стос блінцоў Наскідвала ўжо маці. Вітка.

натапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., чаго.

Растапіць або вытапіць у якой‑н. колькасці. Натапіць воску. Натапіць збан масла.

нахава́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Схаваць што‑н. у вялікай колькасці. Нахавала вавёрка арэхаў на зіму.

начу́цца, ‑чуюся, ‑чуешся, ‑чуецца; зак.

Разм. Многа пачуць чаго‑н., даведацца аб кім‑, чым‑н. (з чутак, расказаў).

начыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай або вялікай колькасці. Начытаць многа лекцый студэнтам.

недавяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што і чаго.

Звязаць што‑н. не да канца. Недавязаць шалік. Недавязаць рукавіцы.

недада́ча, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. недадаць.

2. Частка чаго‑н., якой нехапае да поўнай выдачы.

недальнаба́чны, ‑ая, ‑ае.

Няздатны прадбачыць вынікі чаго‑н., непрадбачлівы. Недальнабачны чалавек. // Заснаваны на няздатнасці правільна прадбачыць. Недальнабачная палітыка.