Насыціць вільгаццю. — Глядзіце, які дождж тут прайшоў, а там дык і не капнула. Хаця б у нас прамачыў зямлю, — разважала старая калгасніца.Шамякін.// Зрабіць мокрым; вымачыць (адзенне, абутак на кім‑н.). Пераходзіць цераз ручаіну можна было, не баючыся прамачыць ногі.Курто.
•••
Прамачыць горла — трохі выпіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.
Разм. Ісці напрасткі, прама. Хтосьці збочыў з дарогі, нацянькі прастуе да .. [Васіля].Мележ.[Дзік] паволі праставаў на тоўстую старадрэвіну, што пры густым хвойніку перагарадзіла прасеку.Сачанка.І мы подбегам прастуем цераз лужок туды, дзе цямнеюць прыбярэжныя кусты.С. Александровіч.Басанож прастуеш да студні — жарства шурпатая коле ступні.Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлята́йка, ‑і, ДМ ‑тайцы; Рмн. ‑таек; ж.
Крылатка або наогул якое‑н. верхняе адзенне са свабоднымі, без зашпілек поламі. [Сева] якраз узяў бутэльку «Крушону» і перадаваў яе цераз галовы людзей Раі Дзімінай, апранутай у шэрую разлятайку, аблямаваную собалем.Карпаў.Янушак быў у шараварах, у пярэстай кашулі, падобнай на разлятайку.Дайліда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Раскінуць рукі або крылы крыжам; раскінуцца. Сашка рвануў к сабе дзверцы і раптоўна адхіснуўся ад нечаканасці: бацька распяўся цераз усю машыну галавой у дзверцы, і на дробным яго твары ажывала і шырылася ветлівасць.Чорны.Распяўся кажан у падстрэшшы. Пугач вірлавокі дрэмле.Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
durchschwimmen
I dúrchschwimmen
*vi s праплыва́ць (церазшто-н.)
II durchschwímmen
*vt пла́ваць (па чым-н.), пераплыва́ць (што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
durchwachsen
I dúrchwachsen
*vi(s) прараста́ць (церазшто-н.)
II durchwáchsen
a
mit Fett ~es Fleisch — мя́са, праро́слае тлу́шчам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Паро́м ’плыт або пласкадоннае судна для перавозкі людзей або грузаў цераз рэчку, возера, праліў’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк.; Маш., 130; Інстр. I), поро́м ’тс’ (ТС), паромшчык. Агульнаслав.: рус.поро́м, паро́м, укр.поро́м, ст.-рус.поромъ, польск.prom, чэш., славац.prám, серб.-харв.пра̏м, балг.прам. Прасл.pormъ. Роднасныя ў і.-е. мовах: ст.-ісл.farmr ’цяжар, ноша, груз’, ст.-в.-ням.farm, сяр.-в.-ням.varm ’човен, паром’, ст.-в.-ням.faran ’ехаць’, грэч.περάω ’пранікаю, праходжу’ (гл. Траўтман, 216; Фасмер, 3, 331 з літ-рай). Слав. слова не запазычана з ням.Prahm ’паром’, таму што апошняе ўзыходзіць да чэш.prám (гл. Фасмер, там жа; Махэк₂, 479).