алярыёз
(ад алярыя)
глісная хвароба сабак, ваўкоў, лісоў і іншых сабачых, якая выклікаецца алярыяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бранхіяміко́з
(ад гр. branchia = жабры + мікозы)
грыбковая хвароба рыб, якая прыводзіць да разбурэння жабраў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
глаўко́ма
(гр. glaukoma = бяльмо)
хвароба вачэй, пры якой павышаецца ўнутраны ціск і зніжаецца зрок.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дыкрацэліёз
(ад дыкрацэлііды)
глісная хвароба свойскіх і дзікіх жывёл, зрэдку чалавека, якая выклікаецца дыкрацэліідамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кандыдаміко́з
(ад кандыда + мікозы)
хвароба чалавека і жывёл, якая выклікаецца дрожджападобнымі грыбкамі роду кандыда.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кокаміко́з
(ад гр. kokkos = зерне + мікозы)
хвароба пладовых дрэў, што выклікаецца сумчатым грыбам Coccomyces.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
measles
[ˈmi:zəlz]
n.
адзёр адру́ m., во́дра f.
German measles — красну́ха f.
Measles is a children’s disease — Адзёр — дзіця́чая хваро́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́скрабціся сов., прост. вы́карабкаться; вы́путаться;
так прыці́снула хваро́ба, што ледзь ~бся — так одоле́ла хворь, что едва́ вы́карабкался;
насі́лу з даўго́ў ~бся — едва́ из долго́в вы́путался
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Вадзянікі́ ’стан непрытомнасці’ (Касп.). Звязана з вадзяні́к ’дух, які жыве ў вадзе або ў лесе’: перанос назвы духа на стан чалавека. Параўн. кадук ’злы дух’ і кадук ’эпілепсія, падучая хвароба’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ламавіца ’хвароба’ (паўн.-зах., КЭС). Да ламіць, ламаць. Утворана, як і іншыя назвы хвароб: трасавіца, зяба‑ віцы, пухлявіца, жаўтавіца і г. д. Аб суф. ‑авіца гл. Сцяцко (Афікс. наз., 82).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)