1. Які мае адносіны да саранчы. Саранчовая лічынка.
2.узнач.наз.саранчо́выя, ‑ых. Падсямейства насякомых атрада прастакрылых, да якога належаць усе віды саранчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смалава́ты, ‑ая, ‑ае.
Які мае ў сабе смалу, са смалой. Касцёр атрымаўся багаты! Усе цягалі хмыз і ламачча, а самы смалаваты корч на агонь прывалок Даўгалёнак.Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суадно́сіны, ‑сін; адз.няма.
Узаемныя адносіны; узаемная сувязь, залежнасць розных велічынь, прадметаў, з’яў. Суадносіны сіл. □ Усе зычныя знаходзяцца ў пэўных суадносінах, утвараючы сістэму зычных беларускай мовы.Юргелевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уразнабо́й, прысл.
Разм. Нязладжана. нядружна, паасобку. Цяпер усе [хлопцы] гаварылі голасна, уразнабой.Мележ.Жанчыны крычаць уразнабой, просяць адпусціць іх. Ад карты падымае галаву афіцэр, штосьці гаворыць унтэру.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2.(пропустить) прапусці́ць, прагле́дзець, недагле́дзець, не заўва́жыць;
3.(какое-то время) праглядзе́ць;
◊
все глаза просмотре́тьусе́ во́чы прагле́дзець;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pulverize
[ˈpʌlvəraɪz]1.
v.t.
1) расьціра́ць, сьціра́ць на парашо́к; распыля́ць (ваду́, парашо́к)
2) разьбіва́ць ушчэ́нт (во́рага, усе́ надзе́і)
2.
v.i.
ператвара́цца ў парашо́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Лаўды́ ’добра’ (Яўс.): «…лаўдьі табе, калі усе пымагиюць…» Відавочна, уграфінізм, параўн. эст.laudi ’палок у лазні’ < laud ’стол’, ’дошка’, вепск.лaud ’тс’. Семантыка слова лаўды — вынік развіцця значэння ’палок у лазні’ > ’асалода, раскоша ад парання ў лазні’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мутасок ’учкур у портках’ (паўн.-усх., КЭС). Рус.тул.муто́взок, мутовзо́к, варон.муто́зак, муто́вузок, азерб.муто́зик, пенз.мутове́зок, пск.мутовязь ’вяровачка, тоўстая нітка’ — усе (і іншыя) з motovǫzь. Да мата́ць і вузел (гл.). Гл. яшчэ мутавя́з, мату́з.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Панара́ма ’від мясцовасці (звычайна з вышыні), якая цягнецца вельмі далёка’ (ТСБМ). З рус.панора́ма (Крукоўскі, Уплыў, 78). У рус. з зах.-еўрап. моў, дзе з лац.panorāma < грэч.πᾶν ’усе’ і ὅρᾱμα ’від’, відовішча’ (Фасмер, 3, 198).