Тое, што і халупа. Збудаваная за панам халупіна.. засталася цяпер Агею ва ўласнасць.Крапіва.— Чакай, чакай, а дзе ты спыніўся з сям’ёй? — спахапіўся Жыжанок. — Ды там у адной халупіне.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чужазе́мец, ‑мца, м.
Чалавек з чужой краіны; іншаземец. Ды такое нешта Яшчэ я заўважыў, Што для чужаземца Здалося б міражам. Гэта перад светам Павінен адзначыць: Мне людзей там [у Камуне] смутных Не прыйшлося бачыць.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
few[fju:]n.adj.
1. няшма́т, нямно́га, ма́ла, ма́ла хто;
We saw few children there. Мы бачылі там мала дзяцей.
2. : a few не́калькі;
in a few days праз не́калькі дзён;
quite a few даво́лі шмат/мно́га;
Quite a few of them spoke English. Даволі шмат хто з іх ведаў англійскую мову.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Kúckuck
m -s, -e
1) заал. зязю́ля
der ~ ruft — зязю́ля куку́е
2) вайск., разм. пахо́дная ку́хня
◊ (das) weiß der ~! — чорт [лі́ха] яго́ ве́дае!
hol' dich der ~! — лаянк. каб цябе́ тра́сца!
ei der ~! — іран. гэ́та ж трэ́ба!, вось дык сюрпры́з!
da ist der ~ los! — там чорт ве́дае што ро́біцца!, там чорт но́гі пало́міць!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ве́цер, ве́тру, мн. вятры́, вятро́ў, м.
Рух паветра ў гарызантальным напрамку.
Моцны в.
Спадарожны в.
Паўднёвы в.
Подых ветру.
Стаяць на ветры (там, дзе дзьме моцны вецер).
◊
Кідаць словы на вецер (разм.) — гаварыць упустую, дарэмна ці неабдумана.
Вецер у галавеў каго (разм., неадабр.) — пра легкадумнага чалавека.
Ветрам падшыты або падбіты (разм.) — пра легкадумнага чалавека, а таксама пра адзенне без цёплай падкладкі.
Трымаць нос па ветры — прыстасоўвацца да абставін.
Шукаць ветру ў полі — пра дарэмныя пошукі.
Куды вецер дзьме — прыстасоўвацца да большасці думак, поглядаў, густаў.
|| памянш.ве́трык, -у, м. З ветрыкам (пра язду: вельмі хутка; разм.).
3.што. Зрабіць, ажыццявіць што-н., што ўказана назоўнікам.
П. клятву (паклясціся). П. падзяку (падзякаваць). П. ў ахвяру што-н. (ахвяраваць).
4.каго (што); безас. і ў спалучэнні са словамі «д’ябал», «чорт», «нячыстая». Пра нечаканы, непажаданы прыход, з’яўленне каго-н. (разм.).
Які чорт прынёс сюды гэту кампанію!
Каго там прынесла нячыстая ў такі час?
|| незак.прыно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.
|| наз.прынясе́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.) іпрыно́с, -у, м. (да 1 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Разгачы́ ’галлё’ (іўеў., Сл. ПЗБ), разга́чыкі ’адросткі (пра пер’е)’ (там жа), разга́ціна ’разгалістае дрэва’ (лях., там жа). Ад ро́зга (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
панака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму і без дап.
Паказаць, паведаміць усім, многім. [Бацька:] — Дык мы ж твайго вяселля не гулялі, то дома параіліся ды сёння і згуляем.. Я ўжо там і гасцям панаказваў.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпылі́ць, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак.
1.каго-што. Пакрыць тонкім слоем пылу.
2.што. Спец. Прысылаць чым‑н. пылападобным.
3.Разм. Прыехаць, прыбыць куды‑н. — Ого! Таксі ля хаты. Хто ж там прыпыліў?Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паняво́лі, прысл.
Насуперак жаданню, па неабходнасці. — Паняволі будзеш пасціць, калі ў кубле пуста.Чарнышэвіч.[Марыля:] Як бы там сабе ні было, а нам трэба думаць, як далей жыць. Паняволі мусім сабе даваць якую раду.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)