холоде́ть несов.

1. (испытывать ощущение холода) сты́нуць, халадзе́ць;

се́рдце холоде́ет сэ́рца сты́не;

2. (становиться более холодным) халадне́ць;

с ка́ждым днём вода́ холоде́ет з ко́жным днём вада́ халадне́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шчыме́ць безас

1. brnnen* vi; schmrzen vi;

2.:

у мяне́ шчымі́ць сэ́рца es ist mir schwer [beklmmen] ums Herz;

у мяне́ шчымі́ць у грудзя́х ich habe Schmrzen in der Brust

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сці́снуцца

1. sich zusmmenpressen, sich zusmmendrücken; sich zusmmenziehen*, sich zusmmendrängen; sich zusmmenballen (у ком, у кулак); sich zusmmenschrumpfen (скурчыцца); sich zusmmenkrampfen (пра сэрца);

2. тэх sich komprimeren, sich verdchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

kształt

kształ|t, ~u

м. форма;

w ~cie serca — у форме сэрца;

coś na ~t ... — нешта накшталт...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przylgnąć

przylgną|ć

зак.

1. прыклеіцца;

2. прыпасці;

~ł mi do serca — ён запаў мне ў сэрца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

roztajać

roztaja|ć

зак. растаяць, растаць;

śnieg ~ł — снег растаў;

serce w nim ~ło — сэрца яго растаяла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

popęd, ~u

м.

1. цяга; ухіл; схільнасць;

iść za ~em serca — слухацца голасу сэрца;

2. фіз. імпульс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зашчыме́ць сов.

1. разг. заса́днить;

е́ў па́лец — заса́днил па́лец;

2. перен. (о щемящем чувстве) защеми́ть;

е́ла сэ́рца — защеми́ло се́рдце;

е́ла ў грудзя́хбезл. защеми́ло в груди́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ра́ніць сов. и несов., прям., перен. ра́нить;

яго́ ра́ніла пад Сталінгра́дамбезл. его́ ра́нило под Сталингра́дом;

ця́жкія ўспамі́ны ра́няць яго́ сэ́рца — тяжёлые воспомина́ния ра́нят его́ се́рдце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

замілава́нне, ‑я, м.

Стан расчуленасці, пачуццё пяшчоты да каго‑, чаго‑н., любаванне кім‑, чым‑н. Плывуць і плывуць вясновыя напевы. Сэрца замірае ад замілавання. Пянкрат. З вялікай любасцю і замілаваннем гляджу я на нашу цудоўную моладзь і часта ёй зайздрошчу. Сяргейчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)