фасфары́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Горная парода (пясчанік, вапняк і пад.), абагачаная фасфатным рэчывам (выкарыстоўваецца як сыравіна для здабычы фосфару, фосфарнай кіслаты і пад., а таксама як угнаенне). [Вера:] Мы з Чарнавусам касцямі не займаемся, гэта Гарлахвацкі іх перабірае. А наша справа — мел, гліна, вапна, фасфарыты. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кары́сны поле́зный;

~ная спра́ва — поле́зное де́ло;

○ ~ныя вы́капні — поле́зные ископа́емые;

каэфіцые́нт ~нага дзе́яння — коэффицие́нт поле́зного де́йствия;

◊ спалуча́ць ~нае з прые́мным — сочета́ть поле́зное с прия́тным

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адкла́д, -ду м. отлага́тельство ср.;

спра́ва не це́рпіць ~ду — де́ло не те́рпит отлага́тельства;

◊ а. не ідзе́ на лад — посл. не откла́дывай в до́лгий я́щик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паршы́вы прям., перен., разг. парши́вый;

~вая ко́шка — парши́вая ко́шка;

~вая спра́ва — парши́вое де́ло;

◊ ~вая аве́чка ўсю чараду́ псуе́ — посл. парши́вая овца́ всё ста́до по́ртит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

патрабава́ць несов., в разн. знач. тре́бовать;

п. дапамо́гі — тре́бовать по́мощи;

п. дакла́днасці — тре́боватъ то́чности;

гэ́та спра́ва ~бу́е вялі́кага во́пыту — э́то де́ло тре́бует большо́го о́пыта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

нашуме́ть сов.

1. нашуме́ць; (наговорить) нагавары́ць; нагамані́ць; (накричать) накрыча́ць;

2. перен. нарабі́ць шу́му, нашуме́ць;

э́то де́ло нашуме́ло гэ́та спра́ва нарабі́ла шу́му (нашуме́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Бэ́та ’нячыстая, ганебная справа, звязаная з махлярствам, круцельніцтвам’ (КЭС, лаг.). Можа, таго ж паходжання, што і ўкр. бета ’ўмельства’ (а гэта, відаць, скарачэнне з кебе́та ’ўмельства, здольнасць’ < тур.-араб., гл. Крымскі, Др.-киев. говор, 12). Іншая этымалогія: сувязь з карцёжным тэрмінам польск. bet, labet (< франц. bête, la bête), укр. лабе́ти (пійматися в лабети), рус. попасть в лабе́т ’трапіць у няёмкае становішча’. Гл. падрабязна Балецкі, SSlav., 9, 358.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вядо́мы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, пра якога ведаюць. Вядомыя ўсяму свету падзеі. Вядомы ўсім верш. Ехаць па вядомай дарозе. // Знаёмы ўсім якімі‑н. якасцямі. Вядомы гуляка.

2. Які карыстаецца шырокай папулярнасцю; славуты. Вядомы сталічны тэатр. Вядомы мастак. Партрэт вядомага вучонага. □ [Настаўніца:] — Вядомая беларуская паэтэса Цётка пісала і вершы і прозу. Брыль. З усіх рэспублік, з усёй нашай бацькаўшчыны прыехалі.. [у Крэмль] вядомыя людзі, каб сказаць сваё слова ў абарону міру. Бялевіч.

3. у знач. наз. вядо́мае, ‑ага, н. Дадзеная велічыня; проціл. невядомае.

•••

Вядомая справа гл. справа.

Вядомая рэч гл. рэч.

вядо́мы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які ідзе ўслед за вядучым (у 2 знач.). Вядомы самалёт. Вядомы танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

engagement

[ɪnˈgeɪdʒmənt]

n.

1) зару́чыны pl. only.

2) заня́так -ку m., спра́ва f.

3) абяца́ньне, забавяза́ньне n.

4) прызна́чанае спатка́ньне

5) бітва́, суты́чка f.

•

- engagements

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lost​1 [lɒst] adj.

1. : get lost заблудзі́ць

2. згу́блены; загі́нуўшы; ма́рна патра́чаны;

a lost cause безнадзе́йная спра́ва

♦

be lost for words разгубі́цца; не разуме́ць;

be lost in thought глыбо́ка заду́мацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)