Wáhlrecht

n -(e)s вы́барчае пра́ва

das állgemeine, gléiche und dirékte ~ in gehéimer Ábstimmung — усеагу́льнае, ро́ўнае і прамо́е вы́барчае пра́ва пры та́йным галасава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únbefugt

1.

a

1) некампетэ́нтны

2) які́ не ма́е пра́ва на што-н.

3) пабо́чны, старо́нні

2.

adv без дазво́лу, не ма́ючы пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БЕСТ

(перс.),

у звычаёвым праве Ірана права недатыкальнасці прыстанішча на тэр. свяшчэнных месцаў. Пашыраны ў мусульм. краінах Усходу звычай даваць прыстанішча ў мячэцях, грабніцах, дамах вышэйшых духоўных асоб. З 19 ст. права бест часам мелі памяшканні замежных пасольстваў, місій і інш. устаноў, якія карысталіся экстэрытарыяльнасцю.

т. 3, с. 129

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Réchtsanspruch

m -(e)s, -sprüche зако́ннае дамага́нне, зако́нная прэтэ́нзія, пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wáffenschein

m -(e)s, -e дазво́л на пра́ва нашэ́ння збро́i

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Árbeitsrecht

n -(e)s, -e заканада́ўства аб пра́цы, працо́ўнае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

befúgen

vt (zu D) упаўнава́жваць (да чаго-н.); дава́ць пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréizügigkeit

f - юрыд. пра́ва свабо́днага перамяшчэ́ння і вы́бару ме́сца жыха́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánwartschaft

f -, -en

1) кандыдату́ра

2) пра́ва

3) кандыда́цкі тэ́рмін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

title [ˈtaɪtl] n.

1. загало́вак, на́зва;

a title page ты́тульная старо́нка;

a title role гало́ўная ро́ля (у тэатры)

2. law (to) пра́ва (на)

3. ты́тул; зва́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)