сігна́льшчык, ‑а, ж.
1. Той, хто падае і прымае якія‑н. сігналы. Партызаны-сігнальшчыкі.. спецыяльна былі выстаўлены ўсцяж усёй седлавіны дарогі. М. Ткачоў. Пакуль калгаснікі запаўнялі бак рассявальнага апарата, лётчык праводзіў інструктаж сігнальшчыкаў. Стаховіч.
2. Матрос ці старшына, які вядзе назіранне за морам і паветранай прасторай і прымае і перадае сігналы. Дакладна працуе сігнальшчык — У мора выходзіць тральшчык. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угамо́н, ‑у, м.
У выразах: угамону няма, угамону няма на каго — нельга стрымаць, спыніць каго‑, што‑н. Разбушавалася аднойчы Мора. Кіпела ўчора І заўчора, І зараз угамону ўсё няма. Корбан. [Палашка:] — Няма на яго ніякага ўгамону, ва ўсякую маю справу .. нос уткне... Лынькоў. Ах, чэрці раскосыя! — абурыўся ён, углядаючыся ў заячыя сляды. — Угамону на іх няма. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закры́ты geschlóssen, zú(gemacht); zúgedeckt (пакрыты, прыкрыты); gespérrt (перагароджаны);
закры́тае пасяджэ́нне geschlóssene Sítzung;
закры́тае галасава́нне geschlóssene [gehéime] Ábstimmung;
закры́тае мо́ра Bínnensee f -, -se¦en;
закры́ты гало́сны фан geschlóssener Vokál [vo-]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Fontibus ex modicis concrescit maximus amnis
3 невялікіх крыніц вырастае вялікая рака.
Из небольших родников вырастает большая река.
бел. Сноп да снапа ‒ і будзе капа. Па капельцы ‒ мора, па травінцы ‒ стог.
рус. Из крошек ‒ кучка, из капель ‒ море. Собирай по ягодке ‒ наберёшь кузовок. По капельке море, по зёрнышку ‒ ворох. С миру по нитке ‒ голому рубаха. Пушинка к пушинке ‒ и выйдет перинка. Полено к полену ‒ костёр. Клюёт носок ‒ набирает зобок. Из грошей рубли растут.
фр. Les petits ruisseaux font les grandes rivières (Из маленьких ручейков вырастают большие реки). Grain à grain, la poule remplit son ventre (Зёрнышко к зёрнышку ‒ и курочка наполняет свой живот [зоб]).
англ. Many a little makes a mickle (Много по малу ‒ вот и много).
нем. Viele Bäche machen einen Strom (Много ручьёв образуют реку). Güsse machen Flüsse (Потоки образуют реки).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
расхвалява́ць сов., в разн. знач. разволнова́ть; взволнова́ть; (огорчить — ещё) расстро́ить;
ве́цер ~ва́ў мо́ра — ве́тер разволнова́л мо́ре;
гэ́та пісьмо́ ~ва́ла яго́ — э́то письмо́ разволнова́ло (взволнова́ло) его́;
маўча́нне сы́на ~ва́ла бацько́ў — молча́ние сы́на расстро́ило роди́телей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ocean [ˈəʊʃn] n. акія́н;
the ocean bed дно акія́на;
the Pacific Ocean Ці́хі акія́н
♦
oceans of smth./an ocean of smth. infml вялі́кая ко́лькасць, незлічо́нае мно́ства, бе́зліч чаго́-н.;
an ocean of tears мо́ра слёз;
a drop in the ocean кро́пля ў мо́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
хвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., каго-што.
1. Выклікаць вагальны рух, ад якога ўтвараюцца хвалі. Вецер хваляваў паверхню вады. // перан. Выклікаць рух, падобны на хваляванне паверхні вады. А вецер хвалюе ў бязмежным прасторы Духмянага жыта шумлівае мора. Хведаровіч. // Хвалявацца (у 1 знач.). Шуміць вада, хвалюе мора, Мой човен шпарка ўдаль ляціць. Гурло. Вось шырокім залацістым возерам паміж лесу ледзь-ледзь хвалюе жыта. Мурашка.
2. Прыводзіць у трывожны, узбуджаны стан; непакоіць. Адначасовы ўзлёт мноства самалётаў заўсёды хваляваў Смірына. Алешка. [Оля:] — Бацька здаўна хварэе на сэрца, ён да вайны цераз гэта зусім не працаваў. Яго стараюцца аберагаць, не хваляваць нічым. А тут такая бяда! Мележ.
3. Падбухторваць, схіляць да хваляванняў (у 3 знач.); выклікаць хваляванні (у 3 знач.). Хваляваць народ. □ Народная па духу і форме, [паэзія] хвалявала шырокія масы, натхняла на барацьбу за лепшае будучае. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бушава́ць
1. (аб стыхіі) bráusen vi, tósen vi, stürmen vimp, wüten vi; hóchgehen* аддз vi (пра мора); bránden vi (пра хвалі);
2. разм (буяніць) tóben vi; Skandál machen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
falować
fal|ować
незак.
1. хвалявацца; калыхацца;
morze ~uje — мора хвалюецца;
kurtyna ~owała — заслона калыхалася;
2. разм. працаваць; дзейнічаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
agitation
[,ædʒɪˈteɪʃən]
n.
1) хвалява́ньне, узбуджэ́ньне n.
2) хвалява́ньне n., узбушава́насьць f.
the agitation of the sea — узбушава́насьць мо́ра
3) агіта́цыя f., публі́чныя дыску́сіі, спрэ́чкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)