аўтако́д

(ад гр. autos = сам + фр. code = код)

мова праграміравання, арыентаваная на канкрэтную ЭВМ.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

іўры́т

(ням. Ivrit, ад гр. hebraios = яўрэй)

сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Ізраіля.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сама́лі і самалі́, нескл.; адз. сама́лі і самалі́, нескл., м. і ж.

1. Народ, які жыве на паўвостраве Самалі ў Афрыцы.

2. у знач. нескл. прым. Мова народа самалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінані́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

1. Сукупнасць сінонімаў якой‑н. мовы. Стараславянская мова выпрацавала даволі багатую сіпаніміку, шырокаразгалінаваную сістэму сэнсавых адценняў. Шакун.

2. Аддзел лексікалогіі, які вывучае сінонімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

classic​1 [ˈklæsɪk] n.

1. кла́сік

2. класі́чны твор;

the classics грэ́чаская і лаці́нская мо́ва/літарату́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oracja

ж.

1. уст. мова, прамова;

2. разм. марнаслоўе, пустаслоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

białoruszczyzna

ж. усё беларускае (мова, культура і да т.п.), беларушчына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gaulish

[ˈgɔlɪʃ]

1.

adj.

га́льскі (культу́ра)

2.

n.

га́льская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Kazakh

[kəˈzɑ:k]

n.

1) каза́х -а m.

2) каза́ская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

language

[ˈlæŋgwɪdʒ]

n.

1) мо́ва f.

2) стыль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)