перакваліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., каго.

Даць (даваць) каму‑н. новую кваліфікацыю. прафесію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапазы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Пазычыць каму‑н. тое, што было пазычана самім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэферэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Перавага, прывілея, ільгота, якая даецца каму‑н. Гандлёвыя прэферэнцыі. Эканамічныя прэферэнцыі.

[Ад лац. praeferentia — перавага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сунасле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., каму.

Стаць (станавіцца) наследнікам сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суро́кі, ‑аў; адз.

Разм. Паводле забабонных уяўленняў — няшчасце, хвароба, пашкоджанне, прынесеныя каму‑н. нядобрым вокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hoodwink

[ˈhʊdwɪŋk]

v.t.

1) ашу́кваць, падма́нваць, абду́рваць

2) закрыва́ць, хава́ць

3) завя́зваць во́чы каму́ чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дані́на, -ы, ж.

1. Натуральны або грашовы падатак, які плаціла насельніцтва свайму князю, феадалу або пераможцу ў бітве (гіст.).

Абкласці данінай.

Сам Царград плаціў даніну Полацку.

2. каму. Ахвяраванне, дар каму-н.

Хадзіў, зняўшы шапку, і збіраў даніну.

3. перан., чаго. Тое, што трэба аддаць як належнае; аддзяка за што-н.

Д. павагі.

Д. ўдзячнасці людской.

4. перан., чаму. Вымушаная ўступка чаму-н.

Д. модзе.

Д. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атэстава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак.

1. каго-што. Даць, даваць водзыў, характарыстыку, рэкамендацыю каму-н. (кніжн.).

А. агранома як выдатнага работніка.

2. каго-што. Прысвоіць (прысвойваць) званне каму-н.

3. каго-што. Ацаніць (ацэньваць) чые-н. веды, паставіўшы якую-н. адзнаку.

А. вучняў за чвэрць года.

|| наз. атэста́цыя, -і, ж.; прым. атэстацы́йны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Атэстацыйная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абвяшча́ць несов.

1. объявля́ть; провозглаша́ть; возвеща́ть;

2. (наперёд) предвозвеща́ть;

3. (каму) оповеща́ть (кого);

4. объявля́ть, оглаша́ть; (приговор — ещё) произноси́ть;

5. (признавать кем-л.) объявля́ть; провозглаша́ть;

1-5 см. абвясці́ць;

◊ а. ана́фему — (каму) предава́ть ана́феме (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

здра́да, -ы, М -дзе, мн. -ы, здрад, ж.

1. Здрадніцтва інтарэсам радзімы, пераход на бок ворага.

З. радзіме.

2. Парушэнне вернасці каму-, чаму-н.

З. сябру.

З. ідэалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)