інфі́кс

(лац. infixus = устаўлены)

лінгв. афікс, устаўлены ў сярэдзіну асновы слова пры словаўтварэнні або словазмяненні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інцыстава́нне

(ад ін- + цыста)

працэс утварэння шчыльнай абалонкі (цысты) у аднаклетачных арганізмаў пры неспрыяльных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каалесцэ́нцыя

(ад лац. coalesco = зрастаюся, злучаюся)

зліццё кропляў вадкасці або пузыркоў газу пры іх сутыкненні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кабашо́н

(фр. cabochon)

каштоўны камень, якому пры шліфоўцы нададзена форма выпуклай з аднаго боку лінзы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калькава́ць

(фр. calquer)

1) знімаць копію пры дапамозе калькі 1;

2) лінгв. ствараць кальку 3.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канфабуля́цыя

(лац. confabulatio = размова)

парушэнне памяці (разнавіднасць парамнезіі), пры якім яе прагалы запаўняюцца фантастычнымі выдумкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капіталі́зм

(ад лац. capitalis = галоўны)

грамадскі лад, пры якім асноўныя сродкі вытворчасці належаць класу капіталістаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каранары́т

(ад лац. coronarius = вянечны)

запаленне вянечных артэрый сэрца пры калагенозах і некаторых іншых хваробах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ларынгаскапі́я

(ад ларынга + -скапія)

метад даследавання гартані пры дапамозе ларынгаскопа і іншых інструментаў (параўн. аўтаскапія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнітагра́ма

(ад магніта + -грама)

графічны запіс змен магнітнага поля Зямлі, які атрымліваецца пры дапамозе магнітографа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)