Verbum

зацьме́нне, ‑я, н.

Астранамічная з’ява, калі адно нябеснае цела або яго цень закрываюць другое нябеснае цела. Зацьменне Сонца. Зацьменне Месяца.

збо́рнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць зборнага (у 2, 5 знач.).

2. Здольнасць абазначаць сукупнасць прадметаў або асоб як адзінае цэлае.

ваўначо́ска, ‑і, ДМ ‑чосцы; Р мн. ‑чосак; ж.

1. Воўначасальная машына.

2. Прадпрыемства або частка яго, дзе чэшуць воўну.

вентыля́цыя, ‑і, ж.

1. Праветрыванне закрытага памяшкання. Вентыляцыя пакоя.

2. Прыстасаванне або сістэма прыстасаванняў для ўзмацнення перамяшчэння паветра. Пераманціраваць вентыляцыю.

[Лац. ventilatio.]

вы́ездка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Спец. Прывучванне маладога каня хадзіць пад сядлом або ў запрэжцы; аб’ездка (у 2 знач.).

разліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

Правесці на паперы лініі для пісання па іх або паміж імі. Разлінеіць ліст паперы.

размно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

2. Распладзіць, развесці (жывёлу або раслін). Размножыць каштоўную пароду коней.

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

рэле́, нескл., н.

Аўтаматычны прыбор, што замыкае або размыкае электрычны ланцуг пры пэўных умовах, на якія гэты прыбор павінен рэагаваць.

[Фр. relais.]

сапрафі́ты, ‑аў; адз. сапрафіт, ‑у, М ‑фіце, м.

Спец. Раслінныя арганізмы, якія кормяцца арганічнымі рэчывамі адмёршых арганізмаў або выдзяленнямі жывых.

[Ад грэч. sapros — гнілы і phyton — расліна.]