Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экранава́нне, ‑я, н.
Спец.Тое, што і экраніраванне. Экранаванне прыбора.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ятры́шнікавыя, ‑ых.
Сямейства аднадольных травяністых раслін; тое, што і архідныя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.Тое, што і мяўкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ветачок, ветак ’маладзік’ (гродз., вілен., Нас.). Дэмінутыў ад ве́тах (гл.), які прыводзіць да семантычных зрухаў: ’месяц на зыходзе’ → ’маладзік’. Народная этымалогія памылкова звязвае гэта слова з ветка ’галінка’; тое ж і ў Нас., які ўзводзіць яго да вѣтвъ.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́ўчая мята ’чысцік лясны, Stachys germanica L. і балотны Stachys palustris L.’ (Шат.). Гл. мята. Прыметнік указвае на тое, што расліна «несапраўдная», дзікарослая; азначэнне воўчы пастаянна ўжываецца ў адносінах да неядомых і дзікарослых раслін (Мяркулава, Очерки, 90, 110).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ По́суха ’засуха’ (беласт., Сл. ПЗБ.), параўн. укр.посуха ’тс’, рус.посу́ха ’тс’ (Сл. Салж.), польск.posucha ’тс’. Вытворнае ад прасл.*suxb‑ пры дапамозе прыстаўкі *po‑ з семантыкай выніковасці, даслоўна ’тое, што пасушыла зямлю’. Да сухі суша, сушьщь (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kúchen
m -s, - піро́г, піро́жнае; ку́хан, торт, пе́чыва
◊ ja ~! — іран. як бы не так!, дзе там!, але́ не то́е!
der ~ ist ángebrannt — спра́ва не вы́гарала
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
разру́б, ‑а, м.
Тое, што і водруб. [Бандарэнка:] — Бацька мой, калі на разрубы зямлю бралі, захацеў .. большы хутар. Далі яму аж дзве дзесяціны надбаўкі, за тое, што ён палез у балота.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пралажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што.
Тое, што і пракласці. Вузкакалейку пралажылі і па ёй тралююць бярвенне, возяць ваганеткамі торф.Сачанка.Дзед паказаў мне «шнурок», які толькі што пралажыў ліс.Мыслівец.
•••
Грудзьмі пралажыць сабе дарогу — тое, што і грудзьмі пракласці сабе дарогу (гл. пракласці).
Пралажыць дарогу — тое, што і пракласці дарогу (гл. пракласці).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)