Калі́на ’расліна Viburnum opulus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Калі́на ’расліна Viburnum opulus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дайсці́, дайду, дойдзеш, дойдзе;
1. Ідучы ў пэўным кірунку, дасягнуць якога‑н. месца.
2. Распаўсюджваючыся, дасягнуць слыху, нюху; данесціся (пра гукі, пахі і пад.).
3. Змяняючыся, дасягнуць якога‑н. узроўню, распаўсюдзіцца да пэўнай мяжы (пра аб’ём, колькасць і інш.).
4. Прыйсці ў які‑н. стан, дасягнуць крайняй ступені праяўлення чаго‑н.
5.
6. Дабрацца да каго‑, чаго‑н. па парадку; настаць чыёй‑н. чарзе.
7. Шчыльна прыстаць; стаць на сваё месца (аб тым, што падганяецца, дапускаецца, прыладжваецца).
8.
9.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
1.
2. Сустракаць каго‑, што‑н.
3. Уяўляць у думках.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́бры, ‑ая, ‑ае; дабёр, дабра.
1. Чулы да людзей; спагадлівы, сардэчны.
2. Заснаваны на жаданні дабра, прыхільнасці да людзей.
3. Які прадказвае ўдачу, прыносіць радасць; шчаслівы, прыемны.
4. Такі, якім павінен быць; з дадатнымі якасцямі або ўласцівасцямі;
5. Умелы, старанны ў рабоце; здольны, дбайны.
6.
7. Звязаны ўзаемнай сімпатыяй з кім‑н., блізкі.
8. Чысты, слаўны, не зганьбаваны.
9.
10.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паказа́ць, ‑кажу, ‑кажаш, ‑кажа;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ра 1, ‑ы,
1. Два аднолькавыя сіметрычныя прадметы, якія складаюць адно цэлае.
2. Дзве асобы, мужчына і жанчына, дзве жывёліны, самец і самка.
3.
4.
5.
6.
•••
па́ра 2, ‑ы,
Газ, які ўтвараецца пры выпарэнні вады, нагрэтай да высокай тэмпературы; газападобны стан вады.
•••
пара́, ‑ы́;
1. Час, перыяд.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схапі́ць, схаплю, схопіш, схопіць;
1. Узяць, злавіць хуткім, рэзкім рухам рук, зубоў і пад.
2. Сілай затрымаць каго‑н., не даючы пайсці, уцячы.
3.
4.
5.
6.
7.
8. Умела звязаць, абвязаць чым‑н.
9.
10.
11.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́жкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае вялікую вагу, з грузам вялікай вагі.
2. Вялікі, грузны (пра чалавека, жывёлу).
3. Пазбаўлены лёгкасці, прыгажосці, хуткасці (пра паходку, рух і пад.).
4. Які патрабуе вялікай працы, энергіі, сіл, напружання для ажыццяўлення, разумення і пад.
5. Які пераадольваецца з цяжкасцю; абцяжараны, з турботамі.
6. Сумны, змрочны, пануры.
7. Вельмі густы, моцны, непрыемны (пра паветра, пах і пад.).
8. Які мае вялікія габарыты і магутную зброю.
9. Змрочны, невясёлы, сумны.
10. Навіслы, змрочны.
11. Моцны, вялікі, глыбокі; які з цяжкасцю праходзіць, адбываецца, утвараецца, звязаны з непрыемнымі фізічнымі адчуваннямі.
•••
цяжкі́, ‑а́я, ‑о́е.
Тое, што і ця́жкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чуць 1, чу́ю, чу́еш, чу́е;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
•••
чуць 2,
1.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлях, ‑у,
1. Шырокая, прыстасаваная для руху транспарту дарога.
2. Месца для праходу, праезду і пад.
3.
4.
5. Падарожжа, перамяшчэнне куды‑н.
6. Напрамак, маршрут.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)