Verbum

ві́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вікі; у якім ёсць віка.

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

лейко́з, ‑у, м.

Захворванне крыві, пры якім рэзка павялічваецца колькасць лейкацытаў; белакроўе.

[Ад грэч. leukos — белы.]

мікрафло́ра, ‑ы, ж.

Сукупнасць раслінных мікраарганізмаў, размешчаных у якім‑н. прыродным асяроддзі.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і флора.]

многаўкла́дны, ‑ая, ‑ае.

У якім існуе некалькі або многа ўкладаў. Многаўкладная эканоміка.

паветраправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіць паветра, па якім ідзе паветра. Паветраправодныя трубы.

пакка́мера, ‑ы, ж.

Спец. Цэх папяровай фабрыкі, у якім сартуецца ліставая папера.

[Ням. Packkammer.]

партшэ́з, ‑а, м.

Лёгкае пераноснае крэсла, у якім можна сядзець напаўлежачы; паланкін.

[Ад фр. porter — насіць і chaise — крэсла.]

расканапа́ціцца, ‑ціцца; зак.

Страціць матэрыял, якім былі заканапачаны шчыліны, адтуліны. Прабоіна расканапацілася.

раско́п, ‑у, м.

Спец. Месца, у якім праводзяцца археалагічныя раскопкі культурнага слоя.