мары́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Марыйская мова. Марыйская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іліры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да Ілірыі, ілірыйцаў, які належыць, уласцівы ім. Ілірыйскія плямёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмані́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы дэману; злы, каварны. // перан. З непакорным, моцным і ўладным характарам. Дэманічная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гемараіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гемарою, уласцівы хвораму гемароем. Гемараідальны (шэра-жоўты) колер твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзеясло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзеяслова, уласцівы яму. Дзеяслоўныя формы.

•••

Дзеяслоўная рыфма гл. рыфма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дробнаўла́сніцкі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дробнымі ўласнікамі, з дробнай уласнасцю, уласцівы ім. Дробнаўласніцкія тэндэнцыі. Дробнаўласніцкія ілюзіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысіміляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дысіміляцыі, уласцівы ёй. Дысімілятыўны працэс. Дысімілятыўныя з’явы. Дысімілятыўнае аканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстро́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыстрафіі, уласцівы ёй. Дыстрофныя змены ў органах і тканках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ава́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аварцаў, авараў, уласцівы аварцам, аварам, належыць ім. Аварская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэзідэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прэзідэнта, належыць яму, уласцівы яму. Прэзідэнцкія выбары. Прэзідэнцкая пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)