ператапі́ць I
ператапі́ць II
1. (сало и т.п.) перепла́вить;
2. (всё, многое) перетопи́ть; перепла́вить;
3. (молоко, творог) створа́живая, перегре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ператапі́ць I
ператапі́ць II
1. (сало и т.п.) перепла́вить;
2. (всё, многое) перетопи́ть; перепла́вить;
3. (молоко, творог) створа́живая, перегре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зали́ться
луга́ залили́сь водо́й лугі́ залілі́ся вадо́й;
ма́льчик весь зали́лся су́пом хлапчу́к
вода́ залила́сь за воротни́к вада́ заліла́ся за каўне́р;
зали́ться соловьём залі́цца салаўём;
зали́ться кра́ской залі́цца чы́рванню;
зали́ться слеза́ми залі́цца сляза́мі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
order2
1. зага́дваць, распараджа́цца;
2. зака́зваць;
order dinner зака́зваць абе́д
3.
order one’s thoughts прыво́дзіць у пара́дак свае́ ду́мкі
order about/around
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
range1
1. (of) шэ́раг; ланцу́г, чарада́; се́рыя;
a range of mountains го́рны ланцу́г;
the whole range of events
2. дыяпазо́н
3. сфе́ра, зо́на;
a range of influence сфе́ра ўплы́ву
4. дасяга́льнасць, да́льнасць дзе́яння
5. паліго́н
♦
in/within range (of
out of range недасяга́льна, недася́жна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
przemilczeć
przemilcz|eć1. змаўчаць, замаўчаць;
2. прамаўчаць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
арсена́л, ‑а,
1. Склад зброі і ваеннай амуніцыі.
2.
[Фр. arsenal.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зя́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
зява́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е;
1. Міжвольна глыбока ўдыхаць паветра шырока раскрытым ротам (пры жаданні спаць, стоме і пад.); пазяхаць.
2. Быць няўважлівым, някемлівым; упускаць зручны выпадак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсме́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2. Ціхенька смяяцца, пасмейвацца час ад часу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сца́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Узяць рэзкім рухам (рук, зубоў); схапіць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трухля́ціна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)