ператапі́ць I сов. (всех, многих) перетопи́ть

ператапі́ць II сов.

1. (сало и т.п.) перепла́вить;

п. ма́сла — перетопи́ть ма́сло;

2. (всё, многое) перетопи́ть; перепла́вить;

п. уве́сь воск — перетопи́ть (перепла́вить) весь воск;

3. (молоко, творог) створа́живая, перегре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зали́ться в разн. знач. залі́цца;

луга́ залили́сь водо́й лугі́ залілі́ся вадо́й;

ма́льчик весь зали́лся су́пом хлапчу́к уве́сь залі́ўся су́пам;

вода́ залила́сь за воротни́к вада́ заліла́ся за каўне́р;

зали́ться соловьём залі́цца салаўём;

зали́ться кра́ской залі́цца чы́рванню;

зали́ться слеза́ми залі́цца сляза́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

order2 [ˈɔ:də] v.

1. зага́дваць, распараджа́цца;

She was ordered out of the room. Ёй загадалі выйсці з пакоя.

2. зака́зваць;

order dinner зака́зваць абе́д

3. fml прыво́дзіць у пара́дак;

order one’s thoughts прыво́дзіць у пара́дак свае́ ду́мкі

order about/around [ˌɔ:dəəˈbaʊt/ˌɔ:dəəˈraʊnd] phr. v. кама́ндаваць, распараджа́цца;

He is always ordering people around. Ён увесь час усімі камандуе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

range1 [reɪndʒ] n.

1. (of) шэ́раг; ланцу́г, чарада́; се́рыя;

a range of mountains го́рны ланцу́г;

the whole range of events уве́сь ход падзе́й

2. дыяпазо́н

3. сфе́ра, зо́на;

a range of influence сфе́ра ўплы́ву

4. дасяга́льнасць, да́льнасць дзе́яння

5. паліго́н

in/within range (of smth.) у ме́жах (чаго́-н.);

out of range недасяга́льна, недася́жна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przemilczeć

przemilcz|eć

зак.

1. змаўчаць, замаўчаць;

~ałem jego nieobecność w pracy — я змаўчаў пра яго адсутнасць на працы;

2. прамаўчаць;

~ał cały wieczór — ён прамаўчаў увесь вечар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арсена́л, ‑а, м.

1. Склад зброі і ваеннай амуніцыі. Арсенал Пётрапаўлаўскай крэпасці. // перан.; чаго. Запас, вялікая колькасць чаго‑н. Арсенал выхаваўчых сродкаў. □ Мы павінны дамагацца, каб кожная новая кніга, што выходзіць у свет, ішла ў арсенал бальшавіцкай зброі. Чорны. На яе [прыказкі] ўзбраенні — увесь арсенал сатырычных сродкаў — ад іранічнай усмешкі да знішчальнага сарказму. Шкраба.

2. Уст. Прадпрыемства, якое вырабляе і рамантуе зброю і ваенную амуніцыю.

[Фр. arsenal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Шырока раскрываючы рот, хапаць паветра. Зяваць ротам.

зява́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак.

1. Міжвольна глыбока ўдыхаць паветра шырока раскрытым ротам (пры жаданні спаць, стоме і пад.); пазяхаць. Зяваць увесь вечар. □ [Паўлінка:] Нешта спаць як бы хочацца. (Зявае). Купала.

2. Быць няўважлівым, някемлівым; упускаць зручны выпадак. — Ну дык вось, браткі, пакуль у вёсцы такія парадкі, трэба не зяваць. Прыпасайце зброю. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсме́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. з каго-чаго і над кім-чым. Кпіць, жартаваць над кім‑, чым‑н. Партызаны.. увесь час перагаварваліся, жартавалі. Найбольш падсмейваліся над барадатым высокім мужчынам,.. якога звалі жартам «барада». Мележ. — І калі ты гэтак распанела? — падсмейваецца з жонкі Міхал. Васілевіч.

2. Ціхенька смяяцца, пасмейвацца час ад часу. Да.. [Лабановіча] зноў вярнуўся добры настрой, і, стоячы каля люстэрачка,.. ён сам сабе падсмейваўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сца́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Узяць рэзкім рухам (рук, зубоў); схапіць. — Я ведаю, не першы раз, — увесь заварушыўся Яўхім, — нічога, мы яе [рыбу] сцапаем... Пестрак.

2. перан. Арыштаваць, затрымаць, злавіць. Застаецца больш рэальным адно меркаванне: .. [Марынчук] напароўся на немцаў ці на паліцыю, і тыя яго сцапалі. С. Александровіч. На месцы засады .. [Косця] дасць сігнал, хлопцы выскачаць і сцапаюць бургамістра, а Косця паможа ім. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трухля́ціна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што струхлела, разбурана трухленнем. А калі ён [Гіляр] добра топнуў нагой і скарыначку тую прабіў, дык адразу праваліўся ў гнілізну, у трухляціну. Дубоўка. Піць, увесь час хочацца піць, а балота дыхае на нас нейкай трухляцінай. Бажко. / у перан. ужыв. [Вольга Віктараўна:] — Андрэй Пятровіч, скажыце, калі ласка: дабро вы робіце народу ці зло, забіваючы розум дзяцей і іх чыстыя душы ўсякаю казённаю трухляцінаю? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)