іпекакуа́на
(парт. ipecacuanha, з індз.)
кустовая расліна сям. марэнавых, пашыраная пераважна ў Бразіліі, корань якой выкарыстоўваецца ў медыцыне як адхарквальны сродак; ванітоўны корань.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кадэі́н
(н.-лац. codeinum, ад гр. kodeia = макавая галоўка)
алкалоід опію фенантрэнавага рада, вытворнае марфіну, выкарыстоўваецца як болепатольны, заспакаяльны сродак і супраць кашлю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
medium
[ˈmi:diəm]
1.
adj.
сярэ́дні; умеркава́ны
2.
n., pl. -diums or -dia
1) сярэ́дзіна
a happy medium — залата́я сярэ́дзіна
2) сро́дак -ку, спо́саб -у m.
medium of communication — сро́дак камуніка́цыі
through the medium of — пры дапамо́зе каго́-чаго́
3) асяро́дзьдзе n.
4) распушча́льнік -а m. (для фа́рбаў)
5) (pl. always, -diums) мэ́дыюм, сьпірытуалі́ст -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aid1 [eɪd] n.
1. дапамо́га, по́мач, падмо́га, падтры́мка;
economic/humanitarian aid эканамі́чная/гуманіта́рная дапамо́га;
come to smb.’s aid дапамагчы́ каму́-н.
2. дапамо́жны сро́дак;
a hearing aid слыхавы́ апара́т;
teaching aids дапамо́жныя сро́дкі пры навуча́нні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
anchorage
[ˈæŋkərɪdʒ]
n.
1) я́карная стая́нка
2) пла́та за пра́ва стая́ньня на я́кары
3) стая́ньне на я́кары
4) Figur. апо́ра f.; апо́шні сро́дак рату́нку, апо́шняя надзе́я
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сяро́дак (серёдокъ) ’сярэдняя частка, сярэдзіна’, ’сродак’ (Нас.), ’сярэдзіна, нутро’ (ТСБМ, Бяльк., Байк. і Некр.), ’сэрцавіна морквы’ (Сцяшк.; барыс., Сл. ПЗБ), сярёдак ’вантробы’ (Растарг.), сырыдо́к, сырдо́к ’стрыжань, асяродак (у расліне, алоўку)’ (драг., З нар. сл.), сяро́давік ’тс’ (бярэз., Жд. 2), ’сярэдні маладзенькі лісток’ (барыс., Сл. ПЗБ), сяро́дка ’сярэдзіна’ (Нар. Гом., Сл. ПЗБ), ’зародак’ (мядз., Сл. ПЗБ), ’сярэдзіна гарбуза’ (Сцяшк.), сяро́дкі ’ўнутраныя органы’ (трак., шальч., Сл. ПЗБ), ’адходы пры часанні льну’ (Мат. Маг.). Да сярод (гл.). Сюды ж, відаць, сырда́к ’кош’ (Сл. Брэс.), г. зн. ’кош сярэдніх памераў’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мы́ла, ‑а, н.
1. Рэчыва з тлушчу і шчолачы, якое лёгка распускаецца ў вадзе і ўжываецца для мыцця. Простае мыла. Туалетнае мыла. Клеевае мыла. □ Мокрыя яшчэ валасы пахлі дарагім мылам. Чорны.
2. перан. Белая пена ў коней ад поту. Коні нашы былі ў мыле, цяжка дыхалі. Якімовіч.
•••
Зялёнае мыла — вадкае мыла зеленавата-бурага колеру, якое выкарыстоўваецца як дэзінфіцыруючы сродак.
Зарабіць, як Заблоцкі на мыле гл. зарабіць.
Як мыла з’еўшы гл. з’еўшы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экано́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прытрымліваецца эканоміі (у 1 знач.), беражліва, ашчадна расходуе што‑н. Колішнія невядомыя жыхары Плутона, відаць, былі эканомныя і не раскідваліся сваімі рэчамі. Шыцік. // перан. Дакладна разлічаны, скупы. Рухі ў .. [Цімкі] былі ўпэўненыя, эканомныя, стрыманыя. Карпаў. // Стрыманы, умераны ў праяўленні чаго‑н. Эканомны ў словах і ўчынках.
2. Які патрабуе меншых затрат, дазваляе абыходзіцца меншай колькасцю чаго‑н.; эканамічны. Мастацкая дэталь — гэта найбольш эканомны сродак раскрыцця думак. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарко́тык
(н.-лац. narcoticus, ад гр. narkotikos = які ашаламляе)
рэчыва, якое ўжываецца ў медыцыне як сродак абязбольвання або ўсыплення, а пры бескантрольным ужыванні прыводзіць да наркаманіі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
прыла́да ж (прыстасаванне, інструмент, сродак) Vórrichtung f -, -en, Éinrichtung f -, -en, Mechanísmus m -, -men;
прыла́ды пра́цы Árbeitswerkzeug n -(e)s;
пісьмо́выя прыла́ды Schréibzeug n, -es, Schréibutensili¦en pl;
спарты́ўныя прыла́ды Spórtbedarf m -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)