alliance

[əˈlaɪəns]

n.

1) згуртава́ньне, задзіно́чаньне n.; хаўру́с, саю́з -у m.

2) саю́зьнікі pl.

3) свая́цтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

у́нія, ‑і, ж.

1. Аб’яднанне, саюз дзвюх або некалькіх дзяржаў пад уладай аднаго манарха. Дзяржаўная унія.

2. Аб’яднанне праваслаўнай царквы з каталіцкай пад уладай рыжскага папы, але пры захоўванні праваслаўнай царквой сваіх абрадаў і богаслужэння.

[Ад лац. unio — адзінства, аб’яднанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бундэсра́т

(ням. Bundesrat, ад Bund = саюз + Rat = рада)

верхняя палата парламента ў Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бундэста́г

(ням. Bundestag, ад Bund = саюз + Tag = дзень)

ніжняя палата парламента ў Германіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лі́га​1

(польск. liga, ад с.-лац. liga)

саюз, аб’яднанне асоб, арганізацый, дзяржаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

федэраты́ўны

(фр. fédératif, ад лац. foederatus = аб’яднаны ў саюз)

пабудаваны на аснове федэрацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Industríegewerkschaft

f -, -en прафесі́йны саю́з рабо́тнікаў прамысло́васці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Unión

f -, -en саю́з, у́нія, згуртава́нне, аб’ядна́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

VDI

= Verein Deutscher Ingenieure – Саюз нямецкіх інжынераў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Genóssenschaft

f -, -en тавары́ства; саю́з; арце́ль; кааператыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)