Slavic

[ˈslɑ:vɪk]

1.

adj.

славя́нскі

2.

n.

славя́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Turkish

[ˈtɜ:rkɪʃ]

1.

adj.

турэ́цкі

2.

n.

турэ́цкая мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Turkmen

[ˈtɜ:rkmən]

n.

1) туркмэ́нская мо́ва

2) туркмэ́ны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

палігло́т

(гр. polyglottos, ад poly = многа + glotta = мова)

чалавек, які ведае многа моў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

во́бразна прысл, во́бразны bíldlich, bíldhaft;

во́бразны вы́раз bíldlicher Áusdruck;

во́бразная мо́ва bíldhafte Spráche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

стараславя́нскі лінгв áltslawisch;

стараславя́нская мо́ва die áltslawische Spráche; das Áltslawische, das Kírchenslawische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

украі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Украіны, украінцаў, які належыць ім. Украінская мова. Украінскі звычай. // Уласцівы ўкраінцам; такі, як ва ўкраінцаў. Украінская вышыўка. Украінская кашуля. Украінскі боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

French

[frentʃ]

1.

adj.

францу́скі

French language — францу́ская мо́ва

2.

n.

1) францу́зы coll.

2) францу́ская мо́ва

to speak French — гавары́ць па-францу́ску

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

афрыка́анс

(гал. afrikaans)

бурская мова, адна з дзяржаўных моў Паўднёва-Афрыканскай Рэспублікі, роднасная галандскай мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

по́льский

1. прил. по́льскі;

по́льский язы́к по́льская мо́ва;

2. сущ. (танец) уст. по́льскі, -кага м., паланэ́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)