наперало́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пераламаць многа чаго‑н. Напераломваць галля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нараско́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Раскалоць многа чаго‑н. Нарасколваць калод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахварэ́цца, ‑эюся, ‑эешся, ‑эецца; зак.

Разм. Многа пахварэць. Нахварэўся за мінулую зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадале́й, ‑я, м.

Разм. Пра таго, хто многа, але беззмястоўна піша, гаворыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяю́н, пеюна, м.

Разм. Той, хто вельмі любіць пець, многа спявае; пявун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа складак, зроблены ў складку. Складкаваты матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурункулёз, ‑у. м.

Спец. Захворванне, пры якім на целе паяўляецца многа фурункулаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наме́сці сов. намести́;

н. ку́чу сме́цця — намести́ ку́чу му́сора;

намяло́ мно́га сне́гу — безл. намело́ мно́го сне́га (сне́гу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакіда́ць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Кінуць (многа, многае) як папала.

П. рэчы на воз.

2. Пакінуць (многае, многіх).

Сяляне пакідалі свае хаты і падаліся далей ад фронту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і панакі́дваць, -аю, -аеш, -ае, -аны; зак.

1. чаго. Накідаць многа чаго-н.

П. смецця на падлогу.

2. што. Накінуць, уздзець адно за другім усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)