claustrophobia

[,klɔstrəˈfoʊbiə]

n.

кляўстрафо́бія f., страх замкну́тага ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inappropriate

[,ɪnəˈproʊpriət]

adj.

неадпаве́дны; недарэ́чны, не да ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reassign

[,ri:əˈsaɪn]

v.t.

прызнача́ць на і́ншае ме́сца, пераво́дзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fishing ground

ры́бнае ме́сца, бага́тае на ры́бу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Platz

m -es, Plätze

1) ме́сца

2) пло́шча, пляц

~ máchen — саступа́ць ме́сца

néhmen Sie ~! — сяда́йце!

auf die Plätze! — на старт!

~ gemácht!, ~ da! — адхіні́ся!, набо́к!

den érsten ~ belégen — спарт. заня́ць пе́ршае ме́сца

3) ме́сца, паса́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

турма́, -ы́, мн. ту́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) турмы́, ту́рмаў, ж.

1. Месца зняволення, будынак, дзе ўтрымліваюцца асобы, пазбаўленыя волі.

Сядзець у турме.

2. Пакаранне зняволеннем.

Прайсці праз турму.

3. перан. Месца, дзе прыгнятаюць, дзе цяжка жывецца.

◊

Турма плача па кім (разм., неадабр.) — пра таго, хто заслугоўвае пакарання.

|| прым. турэ́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэнтр,

сярэдзіна чаго-небудзь; буйны населены пункт; месца сканцэнтравання; дэталь у выглядзе стальнога корпуса.

т. 17, с. 165

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перамясці́цца, -мяшчу́ся, -ме́сцішся, -ме́сціцца; зак.

Перасуну́ўшыся, заняць другое месца, размясціцца ў іншым месцы.

Полк перамясціўся ў другі горад.

|| незак. перамяшча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапра́ва, -ы, ж.

1. гл. пераправіць¹.

2. мн. -ы, -ра́ў. Месца, дзе перапраўляюцца на другі бераг (на паромах, лодках і пад.).

Рачная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасяле́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які перасяліўся ці перасяляецца на новае месца.

|| ж. перасяле́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)