Artí st
m -en, -en
1) арты́ ст (цырка, эстрады )
2) уст. маста́ к (у любой сферы мастацтва )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
изя́ щный згра́ бны; прыго́ жы; вы́ танчаны; элега́ нтны;
изя́ щная о́ бувь прыго́ жы (элега́ нтны) абу́ так;
◊
изя́ щная литерату́ ра (слове́ сность) уст. маста́ цкая літарату́ ра; прыго́ жае пісьме́ нства;
изя́ щные иску́ сства уст. выяўле́ нчае маста́ цтва і му́ зыка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жы́ вапіс ’від выяўленчага мастацтва ’ (ТСБМ ). Рус. (з 1704 г.) жи́ вопись , укр. жи́ вопис , славен. živopis (< ст.-слав. , Плетаршнік), серб.-харв. жи̏вопӣс , балг. живопѝс (з 1843 г.), макед. живопис ’тс’. Ц.-слав. , ст.-рус. живописьць (1097 г.), живописъ ’мастак’, живописати . Рус., паводле Шанскага, словаўтваральная калька з грэч. ζωγραφία (Шанскі , РЯШ , 1956, 4, 57; Шанскі , 1, Д, Е, Ж, 290). Бел. слова, відаць, з рус. у XX ст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
караго́ д ,
від народнага мастацтва , у якім рухі спалучаюцца са спяваннем.
т. 8, с. 44
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«Маладая Польшча »,
назва перыяду ў развіцці польскай літаратуры і мастацтва .
т. 9, с. 551
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
tajniki
мн. таямніцы; сакрэты;
tajniki serca перан. таямніцы сэрца;
tajniki sztuki (nauki) — сакрэты мастацтва (навукі)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ne sus Minervam
Не свінні Мінерву* [вучыць].
Не свинье Минерву [учить].
бел. Не вучы рыбу плаваць, а злодзея красці.
рус. Орлиному глазу воронья слепота не указ. Брат сестре не указ в стряпне. Не учи рыбу плавать.
фр. On n’apprend pas au poisson à nager (Не учат рыбу плавать).
англ. Teach not your granny to suck eggs (He учи бабушку яйца есть).
нем. Das Ei will klüger als Henne (Яйцо хочет быть умнее наседки).
* Мінерва — у рымлян багіня рамёстваў, мастацтва .
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
калы́ ска , -і, Д М -лы́ сцы, мн. -і, -сак, ж.
1. Невялікая плеценая з лазы або драўляная люлька, у якой закалыхваюць дзіця (уст. ).
2. перан. Месца, дзе што-н. узнікла і атрымала развіццё (высок. ).
Італія — к. опернага мастацтва .
3. Вісячы памост для падымання на вышыню рабочых, будматэрыялаў і інш. (спец. ).
Фарбу паднялі на калысцы.
|| прым. калы́ скавы , -ая, -ае (да 1 і 3 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фанта́ стыка , -і, Д М -тыцы, ж.
1. Тое, што заснавана на творчым уяўленні, на фантазіі.
Ф. народных паданняў.
2. Што-н. нерэальнае, немагчымае.
Асушыць такое балота!
Гэта ж ф.!
3. Жанр мастацкай літаратуры, кіно і мастацтва , у творах якога адлюстроўваюцца выдуманыя, звышнатуральныя падзеі і з’явы, а таксама самі такія творы.
Навуковая ф.
|| прым. фантасты́ чны , -ая, -ае. Ф. раман.
Фантастычная літаратура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Першабытнае мастацтва 8/296—297 (укл. ), 398—399; 12/602, 617
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)