wykonać

зак.

1. выканаць;

wykonać polecenie — выканаць даручэнне;

2. зрабіць;

wykonać ręcznie — зрабіць уручную

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Кама́м ’пюрэ’ (петрык., Мат. Гом.). Да ком, камы́ (гл.). Нязвыклая форма (!). Адсутнасць інфармацыі не дае магчымасці зрабіць іншыя высновы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пахутрава́ць (войны) ’забіць’ (браг., Мат. Гом.). З ⁺/ш- футраваць — зрабіць футрыну; апошняе з польск. futryna < futro < ням. Futter ’кажух’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сдружи́ть сов. здружы́ць, зрабі́ць сябра́мі;

нас сдружи́ла совме́стная учёба нас здружы́ла (зрабі́ла сябра́мі) суме́сная вучо́ба;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

переуплотни́ть сов.

1. в разн. знач. пераўшчыльні́ць;

2. (сделать слишком твёрдым) зрабі́ць залі́шне (зана́дта) цвёрдым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

соблюсти́ сов.

1. (чистоту, порядок) захава́ць;

2. (правила, законы) вы́канаць, зрабі́ць (па пра́віле, па зако́не).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абвастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.

1. Зрабіць мацнейшымі, вастрэйшымі выяўленні пачуццяў, якасцей і пад. Абвастрыць пільнасць. □ Развагу і зрок абвастрыла ў дзеда разведка-хада. Колас. // Зрабіць цяжэйшым. Абвастрыць хваробу, боль.

2. Зрабіць больш напружаным, жорсткім (пра адносіны, супярэчнасці). Імперыялістычная вайна рэзка абвастрыла класавыя супярэчнасці, паскорыла наспяванне рэвалюцыі. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

circuitous

[sərˈkju:ətəs]

adj.

акружны́; навако́льны

to take a circuitous route — зрабі́ць аб'е́зд, аб’е́хаць круго́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

disoblige

[,dɪsəˈblaɪdʒ]

v.t.

1) адмо́віцца зрабі́ць паслу́гу; не лічы́цца з жада́ньнем

2) прычыня́ць невыго́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Verwéigerung

f -, -en адмо́ва (зрабіць што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)