Stat sua cuique dies

Кожнаму наканаваны свой дзень.

Каждому назначен свой день.

Гл.: Non clangunt...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Dolorem dies longa consumit

Доўгі дзень паслябляе боль.

Долгий день ослабляет боль.

Гл.: Dies aegritudinem...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

feralny

няшчасны, нешчаслівы, злашчасны;

poniedziałek dzień feralny — панядзелак – цяжкі дзень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doomsday [ˈdu:mzdeɪ] n. Стра́шны суд, дзень Стра́шнага суда́, кане́ц све́ту

till doomsday infml да друго́га прышэ́сця

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

part-time2 [ˌpɑ:tˈtaɪm] adj. няпо́ўны, частко́вы;

I’ve got part-time work. Я працую няпоўны рабочы дзень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unpoductive [ˌʌnprəˈdʌktɪv] adj. непрадукты́ўны, невытво́рны;

I had a very unproductive day. У мяне быў вельмі непрадуктыўны дзень.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пашвэ́ндзіць (экспр.) ’пашанцаваць’ (кругл., Жыв. нар. сл.). Скажонае пашчэнціць (< польск. poszczęścić ’тс’) і швэндацца (гл.) — параўн. ілюстрацыю: Сёння майму каню пашвэн‑ дзіла: цэлы дзень пръгуляу.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скос ‘валок скошанай травы’ (ТС), ‘пакошаны луг’ (крыч., ДАБМ, камент., 856), ско́ша ‘тс’ (лельч., там жа), ско́скі ‘апошні дзень касьбы’ (Варл.). Ад скасіць (гл. касіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Со́дні ‘суткі, доба, пара’ (дзісн., Ласт.). Параўн. рус. со́денный ‘тое, што адбылося ў нашы дні, сучасны нам’. З прыст. со‑ і дзень у мн. л.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ака́фіст, ‑а, М ‑сце, м.

У хрысціянскай набажэнскай літаратуры — асобны від малітоўна-хвалебных песень у гонар Хрыста, багародзіцы і святых. Чытаць акафіст. □ Айцец Варлам хвіліны чхнуць не мае, — Малебны, служыць дзень у дзень, Заказы на акафісты прымае. Корбан.

[Грэч. akathistos — літаральна такі, у час якога не сядзяць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)